YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/6594
KARAR NO : 2023/4955
KARAR TARİHİ : 07.09.2023
MAHKEMESİ :Çocuk Mahkemesi
SAYISI : 2015/106 E., 2015/322 K.
SUÇLAR : Çocuğun cinsel istismarı, çocuğun kaçırılması ve alıkonulması
HÜKÜMLER : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Kısmî onama, kısmî bozma
Sanık hakkında kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükümleri temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Elazığ Çocuk Mahkemesinin, 28.04.2015 tarihli ve 2015/106 Esas, 2015/322 Karar sayılı kararı ile suça sürüklenen çocuk hakkında;
a) Çocuğun cinsel istismarı suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) maddesinin 103 üncü maddesinin birinci fıkrasının (b) bendi, 31 inci maddesinin üçüncü fıkrası uyarınca 1 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına,
b) Çocuğun kaçırılması ve alıkonulması suçundan 5237 sayılı Kanun’un 234 üncü maddesinin üçüncü fıkrası, 31 inci maddesinin üçüncü fıkrası, 50 nci maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi ve 52 nci maddesinin birinci ve ikinci maddeleri uyarınca 1 ay 20 gün hapis cezası karşılığında 1.000 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.
2. Dava dosyası, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca tanzim olunan 14.10.2018 tarihli ve 14-2015/206646 sayılı çocuğun cinsel istismarı suçundan onama, çocuğun kaçırılması ve alıkonulması suçundan bozma görüşlü Tebliğname ile Daireye tevdi edilmiştir.
II. GEREKÇE
1. Dava dosyası yönünden, karar tarihi itibarıyla yürürlükte bulunan 1412 sayılı Kanun’un, “Kanuna muhalefet halleri” başlıklı 308 inci maddesinin yedinci fıkrasında yer verilen;
“Aşağıda yazılı hallerde kanuna mutlaka muhalefet edilmiş sayılır.
…,
7 – Hükmün esbabı mucibeyi ihtiva etmemesi, …”
Hükmü uyarınca, kararın gerekçeyi ihtiva etmemesi, mutlak bozma nedeni olarak belirlenmiştir.
Mahkemece kurulan hükümlerin Yargıtay denetimine olanak verecek biçimde açık ve gerekçeli olmasının zorunlu olduğu, bu kapsamda gerekçe bölümünde iddia ve savunmada ileri sürülen görüşlerin belirtilmesi, mevcut delillerin tartışılarak değerlendirilmesi, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterilmesi, ulaşılan kanaat, sanığın suç oluşturduğu sabit görülen fiili ile bunun hukuki nitelendirmesinin yapılması suretiyle delillerle sonuç arasında bağ kurulması gerektiği, yine Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 18.11.2014 gün ve 830-502 Esas/Karar sayılı ilâmında da “Sanığın denetim süresi içerisinde kasıtlı bir suç işlemesi nedeniyle hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı kaldırılarak hükmün açıklanması sırasında 5237 sayılı Kanun’un 230 uncu maddesi 231 nci maddesinin on birinci fıkrası ve 232 nci maddesinin altıncı fıkrası uyarınca denetime imkan verecek şekilde ve kesinleştiğinde başka bir kararın varlığını gerektirmeden infaza esas alınabilecek nitelikte bir hüküm kurulmalıdır.” hususunun açıkça belirtildiği gözetilmeden sanık hakkındaki hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin esası denetlenmemiş ilk karara atıfta bulunularak yazılı şekilde gerekçesiz hüküm kurulması Anayasanın 141 inci maddesi ve 1412 sayılı Kanun’un 308 inci maddesinin yedinci fıkrası kapsamında hukuka kesin aykırılık hâli olarak saptanmıştır.
2. Bozma sebebine göre Tebliğnamede çocuğun cinsel istismarı suçu yönünden onama isteyen görüşe iştirak edilmemiştir.
III. KARAR
Başkaca yönleri incelenmeyen Elazığ Çocuk Mahkemesinin, 28.04.2015 tarihli ve 2015/106 Esas,
2015/322 Karar sayılı kararının, gerekçe bölümünde açıklanan nedenle, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği, Tebliğname’ye kısmen aykırı olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
07.09.2023 tarihinde karar verildi.