YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/6342
KARAR NO : 2023/6262
KARAR TARİHİ : 11.10.2023
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2014/426 E., 2015/141 K.
SUÇ : Sarkıntılık suretiyle çocuğun cinsel istismarı
HÜKÜM : Mahkumiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama
Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Büyükçekmece Cumhuriyet Başsavcılığının 03.02.2014 tarihli iddianamesiyle sanık hakkında çocuğun cinsel istismarı suçundan kamu davası açılmıştır.
2. Büyükçekmece 5. Asliye Ceza Mahkemesinin 23.09.2014 tarihli, 2014/72 Esas, 2014/544 Karar sayılı kararı ile görevsizlik kararı verilmiştir.
3. Bakırköy 9. Ağır Ceza Mahkemesinin, 07.04.2015 tarihli ve 2014/426 Esas, 2015/141 Karar sayılı kararı ile sanığın sarkıntılık suretiyle çocuğun cinsel istismarı suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 103 üncü maddesinin birinci fıkrasının ikinci cümlesi ve 62 nci maddesi uyarınca 2 yıl 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık Müdafiinin Temyiz İsteği
Sanığın mağdureye cinsel amaçla yaklaşmadığına, mağdure ve şikayetçi beyanları dışında somut delil bulunmadığına, mağdurenin aşamalardaki beyanlarının çelişkili olduğuna, şikayetçinin şikayetinden vazgeçtiğine, kararın bozulması gerektiğine ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
Mahkemece yapılan yargılama sonucunda, iddia, savunma, şikayetçi ve mağdure anlatımları, tutanaklar, nüfus kaydı, adli sicil kaydı ve tüm dosya kapsamı birlikte değerlendirilerek, okul servis şoförü olan sanığın olay günü araca binen ve servis sırasına göre en son indirdiği öğrenci olan mağdureyi yanağından ve dudağından öpmek suretiyle cinsel istismarda bulunduğu iddiasıyla sanık hakkında açılan kamu davasında sanığın savunmasında suçlamayı kabul etmediği, soruşturma aşamasında mağdurenin kendisini yanağından, kendisinin de onun alnından öptüğünü söylediği, mağdurenin duruşmada olay günü serviste sanığın fazla gürültü yaptıkları için kendilerine küstüğünü söylediği, ancak en son kendisi kaldığında “Sen benim herşeyimsin, sana küsmem” dediğini, yanağıyla dudağı arasından öptüğünü, bunun aralarında kalmasını istediğini beyan ettiği, karakolda sanığın önce yanağından öptüğünü, sonra yüzünü çevirerek dudağından öptüğünü, kendisinin de yanağından öptüğünü söylediği, mağdurenin beyanları arasında suçun sübutuna yönelik çelişki bulunmadığı, bazı ayrıntıları hatırlamamasının aradan geçen süre de gözetildiğinde hayatın olağan akışına uygun olduğu, sanık ile mağdure veya şikayetçi arasında önceye dayalı bir husumet bulunmadığı da gözetilerek Mahkemece mağdurenin ifadesinin samimi olduğu, sanığın ise savunmasının çelişkili olduğu kanaatine varılarak sanığın üzerine atılı suçun sübuta erdiği kabul edilmiştir.
IV. GEREKÇE
1. Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmanın toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfının doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından kararda hukuka aykırılık bulunmamıştır.
2. Suç tarihinde on bir yaşı içerisinde bulunan ilköğretim okulu öğrencisi mağdurenin kullandığı servisin şoförlüğünü yapan sanığın, bu kapsamda üzerinde koruma, bakım ve gözetim yükümlülüğü bulunan mağdureye cinsel istismar eyleminde bulunduğunun tüm dosya içeriğinden anlaşılması karşısında, hakkında müsnet suçtan belirlenen temel cezanın koşulları oluştuğu halde 5237 sayılı Kanun’un 103 üncü maddesinin üçüncü fıkrasının (d) bendi uyarınca artırılmaması suretiyle eksik ceza tayini aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle Bakırköy 9. Ağır Ceza Mahkemesinin, 07.04.2015 tarihli, 2014/426 Esas, 2015/141 Karar sayılı kararında sanık müdafii tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden eleştiri dışında herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanık müdafiinin temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
11.10.2023 tarihinde karar verildi.