YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/5812
KARAR NO : 2023/468
KARAR TARİHİ : 08.02.2023
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Nitelikli cinsel saldırı
HÜKÜM : Mahkûmiyet
Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Zonguldak 2. Ağır Ceza Mahkemesinin, 24.03.2015 tarihli ve 2014/157 Esas, 2015/38 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında nitelikli cinsel saldırı suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5737 sayılı kanun) 102 nci maddesinin ikinci fıkrası ve 53 üncü maddesi uyarınca 8 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
2. Dava dosyası, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca tanzim olunan 06.06.2018 tarihli ve 14- 2015/173502 sayılı onama görünümlü tebliğname ile Daireye tevdi edilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık müdafiinin temyiz istemi, sanık ile katılanın önceki arkadaşlıklarına binaen cinsel birliktelik yaşadıklarına, sanığın mahkeme huzurunda katılan ile rızaen birlikte olduğunu kabul edip tehdit ve zorlama olmadığını savunduğuna, doktor raporunda canlı sperme rastlanmadığı gibi tecavüz bulgusuna da rastlanmadığına, katılanın olaydan iki gün sonra şikayetçi olması ve on gün sonra da kirli çamaşırı karakola getirmesi hallerinin olayın tamamen komplo ve eşinin baskısı sonucu tertip edildiğinin aşikar olduğuna, temel ceza tayin edilirken klişe sözcüklerle alt sınırdan uzaklaşıldığına, yetersiz ve haksız gerekçeyle takdiri indirim hükmünün uygulanmadığına ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
İlk derece mahkemesi; olay günü sanığın, evinin önünde yol çalışması yapılan katılanın evinin kapısını çalarak lavaboyu kullanıp kullanamayacağını sorduğunu, aldığı olumlu cevap üzerine içeriye girdikten sonra katılanın yüzünü … girmek istediğini, bunu kimsenin bilemeyeceğini söyleyip yalnız olmasından da faydalanarak onunla rızası olmamasına karşın cinsel ilişkiye girdiğini kabul etmiştir.
IV. GEREKÇE
1. Katılanın maruz kaldığını iddia ettiği nitelikli cinsel saldırı eyleminin oluş şekline yönelik aşamalarda birbiriyle çelişen beyanları, atılı suçun oluşumu bakımından eylemin rıza dışı işlenmesi gerektiği halde direncinin kırılması için kullanılan zor unsurunun nasıl gerçekleştiğine, sanığa karşı ne şekilde direnç gösterdiğine dair ayrıntı içeren bir anlatımının bulunmaması, sanık savunması ve tanık …….’nin savcılık
ifadesinde; iddia edilen olay saatinden sonra katılanı sanığa ve yanındakilere çay ikram ederken gördüğünü, kendisinde herhangi bir anormallik olmadığını beyan etmesi yine mağdurenin iddialarının tanık … T. Tarafından da doğrulanmaması karşısında, sanığın eylemini gerçekleştirdiği hususunda cezalandırılmasına yeter her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı bir delil bulunmadığı gözetilerek beraatine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması, hukuka aykırı görülmüştür.
2. Bozma sebebine uygun olarak Tebliğnamede onama isteyen görüşe iştirak edilmemiştir.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle Zonguldak 2.Ağır Ceza Mahkemesinin, 24.03.2015 tarihli ve 2014/157 Esas, 2015/38 Karar sayılı kararına yönelik sanık müdafiinin temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
08.02.2023 tarihinde karar verildi.