YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/5668
KARAR NO : 2023/4738
KARAR TARİHİ : 04.09.2023

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2014/401 E., 2015/97 K.
SUÇ : Çocuğun cinsel istismarı
HÜKÜM : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama

Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Bandırma Cumhuriyet Başsavcılığının 27.06.2014 tarihli ve 2014/866 Soruşturma, 2014/1300 Esas sayılı iddianamesi ile; sanığın çocuğun cinsel istismarı suçundan cezalandırılması talep olunmuştur.

2. Bandırma 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 06.11.2014 tarihli ve 2014/324 Esas, 2014/427 Karar sayılı kararı ile; sanığa yüklenen eylemin teşebbüs aşamasında kalan çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçu kapsamında kaldığı değerlendirilerek suçun gerektirdiği cezasının üst sınırı itibariyle yargılama yapma, delilleri takdir yetki ve görevinin ağır ceza mahkemesine ait olduğu gerekçesiyle görevsizlik kararı verilmiştir.

3. Bandırma Ağır Ceza Mahkemesinin 25.03.2015 tarihli ve 2014/401 Esas, 2015/97 Karar sayılı Kararı ile; sanık hakkında çocuğun cinsel istismarı suçundan lehe olduğu kabul edilen suç tarihinde yürürlükteki haliyle 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 103 üncü maddesinin birinci fıkrası, 62 nci maddesinin birinci fıkrası, 53 üncü maddesi uyarınca 2 yıl 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.

4. Dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca tanzim olunan, 21.05.2018 tarihli ve 14-2015/167509 sayılı, onama görüşlü Tebliğname ile Daireye tevdi edilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık Müdafiinin Temyiz İsteği
Hükmü temyiz etme iradesinden ibarettir.

III. OLAY VE OLGULAR
Mağdure ile sanık arasında önceye dayalı tanışıklık bulunmadığı, suç tarihinde mağdurenin eğitim gördüğü kurumdan çıkıp ikametine doğru yürüdüğü sırada anılan mahalde bulunan sanığın, mağdureyi takip edip devamında yaklaşarak kollarından tutarak yere yatırıp dudaklarından öptüğü, mağdurenin bağırarak yardım istemesi üzerine adı geçeni bırakan sanığın “Ben …!” diye bağırarak ayrıldığı, anılan mahalde başkaca kimsenin bulunmaması sebebiyle mağdurenin sokak üzerinde bulunan bir kahvehaneye giderek yardım istediği ve aynı gün içinde vaziyeti ablası olan tanık …’a anlattığı ve sosyal medya uygulamaları üzerinden yaptıkları araştırma ile sanığın kimlik bilgilerine ulaşsalar da ilk aşamada mağdure hakkında asılsız söylemlerin konuşulmasından endişe ederek şikayetçi olmadıkları ancak devam eden süreçte tanık …’ın arkadaş çevresinde sanığın anlattığı iddiasıyla mağdure hakkında tecavüze uğradığına dair söylemlerin konuşulması üzerine durumun kolluk kuvvetlerine intikal ettirildiği kabul olunmakla birlikte mağdurenin tutarlı ve tanık anlatımları ile desteklenen beyanına karşın sanığın her aşamadaki ifadesinde tutarsız ve çelişkili anlatımlarda bulunması sebebiyle iddiaya itibar edilmekle sanığın atılı suçu işlediğinin kabulü ile mahkumiyet kararı verildiği anlaşılmıştır.

IV. GEREKÇE
Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırılarak vicdanî kanıya ulaşıldığı, eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımın doğru biçimde belirlendiği, buna ilişkin gerekçenin hukuka uygun olduğu anlaşılmış olup, bu kapsamda hükümde hukuka aykırılık bulunmamıştır.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle Bandırma Ağır Ceza Mahkemesinin 25.03.2015 tarihli ve 2014/401 Esas, 2015/97 Karar sayılı kararında herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanık müdafiinin temyiz isteğinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

04.09.2023 tarihinde karar verildi.