YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/5447
KARAR NO : 2023/3109
KARAR TARİHİ : 15.05.2023
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Cinsel saldırı
HÜKÜM : Mahkûmiyet
Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü;
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Gaziantep 10. Asliye Ceza Mahkemesinin 12.03.2015 tarihli ve 2014/337 Esas, 2015/181 Karar sayılı kararı ile; sanık hakkında suç tarihi itibarıyla yürürlükte olan haliyle 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 102 nci maddesinin birinci fıkrası, 53 üncü maddesinin birinci, ikinci ve üçüncü fıkraları ve 58 inci maddesi uyarınca 2 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına karar verilmiştir.
2. Dava dosyası, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca tanzim olunan, 06.03.2018 tarihli ve 14-2015/111376 sayılı, onama görüşlü Tebliğname ile Daireye tevdi olunmuştur.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz isteği; hükmü temyiz etme iradesinden ibarettir.
III. OLAY VE OLGULAR
Suç tarihinde Gaziantep E Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumunda hükümlü olarak kalmakta olan şikâyetçi ve sanığın, koğuşun kalabalık olmasından ötürü aynı ranzada yattıkları sırada sanığın, şikâyetçinin kalça kısmına eliyle dokunması üzerine şikâyetçinin uyarısına karşın eylemine devam ettiği, bu hal üzerine şikâyetçinin maruz kaldığı durumu görevlilere bildirerek şikâyetçi olduğunun mahkemesince yapılan yargılama neticesinde kabulü ile sanığın mahkûmiyetine dair hüküm kurulmuştur.
IV. GEREKÇE
Tanık …’in, sanığın eylemine şahitlik ederek ertesi gün şikâyetçi ile konuşması üzerine açığa çıkan durum sebebiyle şikâyetçinin şikayetçi olduğu olayla ilgili mahkemesince sanığın eylemini şikâyetçinin rızası hilafına işlediğini gösterir delillerin nelerden ibaret olduğunun denetime imkan verecek şekilde kararda gösterilmeden yetersiz gerekçeyle hüküm tesis edilmesi hukuka aykırı bulunmuş, açıklanan nedenle, Tebliğname’de onama isteyen düşünceye iştirak edilmemiştir.
IV. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle Gaziantep 10. Asliye Ceza Mahkemesinin 12.03.2015 tarihli ve 2014/337 Esas, 2015/181 Karar sayılı kararına yönelik sanığın temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesinin birinci fıkrası gereği BOZULMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
15.05.2023 tarihinde karar verildi.
Hükme iştirak eden üye …’un karar yazımından önce 28.07.2023 tarihinde vefat etmesi nedeniyle imza eksikliğinin giderilemediğine dair 5271 sayılı CMK’nın 232/5. maddesine istinaden düşülen iş bu şerhin altı imzalanmıştır.