YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/5199
KARAR NO : 2023/4856
KARAR TARİHİ : 06.09.2023
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2014/337 E., 2015/66 K.
SUÇ : Çocuğun cinsel istismarı
HÜKÜM : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama
Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Ankara Cumhuriyet Başsavcılığının 16.01.2014 tarihli ve 2014/2584 Esas sayılı iddianamesiyle, sanık hakkında çocuğun cinsel istismarı suçundan kamu davası açılmıştır.
2. Ankara 5. Ağır Ceza Mahkemesinin, 23.03.2015 tarihli, 2014/337 Esas, 2015/66 Karar sayılı kararı ile sanığın çocuğun cinsel istismarı suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun)103 üncü maddesinin birinci fıkrasının (b) bendi, 53 ve 62 nci maddesi uyarınca 2 yıl 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık Müdafiinin Temyiz İstemi
Hükmün bozulmasına yönelik süre tutum dilekçesi sunulmasından ibarettir.
III. OLAY VE OLGULAR
Mağdure yolda yürüdüğü esnada, daha önceden tanışıklığı bulunmayan sanığın, mağdureyi tanımak amaçlı mağdureye sorular sorduğu, mağdureyi takip ettiği ve mağdureye çay içme teklifinde bulunduğu, mağdurenin sanıktan kurtulma düşüncesiyle sanığın çay içme teklifini kabul ettiği, kafede bulundukları esnada sanığın sandalyesini mağdurenin yanına çekerek mağdurenin yanağından öptüğü, bacaklarına dokunduğu ve mağdurenin elini öpmeye çalıştığı, mağdurenin lavaboya gitme bahanesiyle olay yerinden uzaklaştığı ve olayın bu şekilde gerçekleştiği kabul edilmekle, sanığın mağdurenin yanağını öpme ve bacaklarına dokunma şeklindeki eylemlerinin çocuğun cinsel istismarı suçunu oluşturduğu anlaşılmıştır.
IV. GEREKÇE
1. Hükümden sonra 5237 sayılı Kanun’un 53 üncü maddesi ile ilgili olarak 24.11.2015 tarihli, 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ilamıyla verilen iptal kararının infaz aşamasında nazara alınması mümkün görülmüştür.
2. Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmanın toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfının doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından kararda eleştiri nedeni dışında bir hukuka aykırılık bulunmamıştır.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle Ankara 5. Ağır Ceza Mahkemesinin, 23.03.2015 tarihli, 2014/337 Esas, 2015/66 Karar sayılı kararında sanık müdafii tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanık müdafiinin temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
06.09.2023 tarihinde karar verildi.