YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/5076
KARAR NO : 2023/5463
KARAR TARİHİ : 21.09.2023
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2014/395 E., 2015/31 K.
SUÇ : Çocuğun cinsel istismarı
HÜKÜM : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama
Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
Şanlıurfa 2. Ağır Ceza Mahkemesinin, 03.02.2015 tarihli ve 2014/395 Esas, 2015/31 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında çocuğun cinsel istismarı suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 103 üncü maddesinin birinci fıkrası ve 53 üncü maddesi uyarınca 3 yıl 4 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık Müdafiinin Temyiz İsteği
Mahkemece delillerin takdirinde hataya düşüldüğüne, sanığın atılı suçu işlemediğine ve sair hususlara ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
1. Mahkemece, iddia, katılan mağdur beyanı, savunma, teşhis tutanağı ve tüm dosya kapsamı birlikte değerlendirildiğinde; katılan mağdurun ayakkabı boyacılığı yaptığı, 18.06.2014 günü mağdurun sanığın ayakkabılarını boyadığı, sanığın ayakkabısının boyanmasından sonra katılan mağdurun elini tuttuğu, ”bacakların ne kadar beyaz, … gibi” dediği, katılan mağdura eksik para verdiği, katılan mağdurun sanığın yanından ayrıldığı, 19.06.2014 günü katılan mağdur ile sanığın … isimli lokantanın karşısında karşılaştıkları ve birlikte Gençlik Parkına gittikleri, burada katılan mağdurun sanığın ayakkabılarını tekrar boyadığı, sanığın katılan mağdurun elini tutarak pantolonu üzerinden kendi cinsel organını katılan mağdura tutturduğu, katılan mağdurun elini sanığın cinsel organından çektiği ve sanığın ” Kepez’e gidelim, orada sana cinsel organımı göstereceğim” dediği ve katılan mağdurun sanığın yanından ayrılarak kolluk güçlerine şikayet ettiği, sanığın katılan mağdurun elini tutarak pantolonu üzerinden kendi cinsel organını mağdura tutturması eylemi ani hareketli eylem olması sebebiyle sarkıntılık düzeyinde kaldığı anlaşılmıştır.
2. Her ne kadar sanık üzerine atılı suçu kabul etmese de; katılan mağduru tanıdığı ve ayakkabılarını boyattığı, katılan mağdura eksik para verdiği şeklinde katılan mağdurla ötüşen beyanları dikkate alındığında sanığın kendisini suçtan kurtarmaya yönelik savunmalarına itibar edilmemiştir.
3. 6545 sayılı Kanun ile değişik 5237 sayılı Kanun ile suç tarihinde yürürlükte bulunan düzenlemenin sonuç ceza yönünden aynı olduğu anlaşıldığından yürürlükte bulunan Kanun’un uygulanmasına karar verilmiştir.
IV. GEREKÇE
Tüm dosya kapsamı ve gerekçe içeriğine göre; yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından hükümde hukuka aykırılık bulunmamış ve sanık müdafiinin temyiz sebepleri yerinde görülmemiştir.
III. KARAR
Gerekçede açıklanan nedenle Şanlıurfa 2. Ağır Ceza Mahkemesinin, 03.02.2015 tarihli ve 2014/395 Esas, 2015/31 Karar sayılı kararına yönelik sanık müdafii tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanık müdafiinin temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
21.09.2023 tarihinde karar verildi.