YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/5028
KARAR NO : 2023/5007
KARAR TARİHİ : 11.09.2023
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2013/486 E., 2014/320 K.
SUÇ : Sarkıntılık suretiyle çocuğun cinsel istismarı
HÜKÜM : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Bozma
Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Malatya 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 18.12.2014 tarihli ve 2013/486 Esas, 2014/320 Karar sayılı karar ile; sanık hakkında sarkıntılık suretiyle çocuğun cinsel istismarı suçundan lehe olduğu kabul edilen 6545 sayılı Yasa ile değişik 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 103 üncü maddesinin birinci fıkrasının ikinci cümlesi, 62 nci maddesinin birinci fıkrası, 53 üncü maddesi uyarınca 2 yıl 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
2. Dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca tanzim olunan, 05.03.2018 tarihli ve 14-2015/144418 sayılı, bozma görüşlü Tebliğname ile Daireye tevdi edilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
A. O Yer Cumhuriyet Savcısının Temyiz İsteği
Mağdurenin hukuki durumu, yaşı ve kendisine yönelen eylemin cebir ve tehdit unsuru barındırmaması sebebiyle 5237 sayılı Kanun’un 102 nci maddesinin son cümlesine uyması sebebiyle şikayetten vazgeçme karşısında sanık hakkında düşme kararı verilmesi gerektiğine ilişkindir.
B. Sanık Müdafiinin Temyiz İsteği
Tanıkların çelişkili beyanları ve mağdurenin şikayetçi olmaması karşısında muhalafet görüşüne uyacak şekilde düşme kararı verilmesi gerektiğine ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
Suç tarih olan 04.10.2013 günü saat 07:45 sıralarında mağdurenin okuluna gitmek üzere arkadaşı tanık … ile toplu taşıma aracına binmesi üzerine aynı araçta bulunan sanığın aracın kalabalık olmasından istifade ederek mağdureye arkadan yaklaşarak kıyafet üzerinden cinsel organını müştekinin arka bölgesine dayayarak sürtünmesi ile müştekinin sanığın cinsel organını hissetmesi üzerine araç içerisindeki yerini değiştirdiği, mağdurenin devam eden günlerde sanığın farklı kişilere de benzer eylemini işlediğini görmesi üzerine 11.10.2013 tarihinde bindiği toplu taşıma aracında sanığı görmesi üzerine araç içerisindekilerden yardım istemesi ile kolluk kuvvetlerine intikalin gerçekleştiğinin kabulüne dair mahkeme gerekçesinde sanığın inkar içerikli savunması, mağdurenin istirarlı ve çelişki içermeyen beyanları, iddiaları destekler mahiyetteki tanık anlatımları ve tüm dosya kapsamı itibariyle sanığın atılı suçu işlediğinin kabulü ile yargılama sırasında 6545 sayılı Yasa ile 5237 sayılı Kanun’un 103 üncü maddesinde değişiklik ile eylemin sarkıntılık suretiyle işlenen cinsel istismar suçuna uygun düştüğü ve değişiklik öncesi ve sonrasındaki ceza miktarları aynı olmakla birlikte suç vasfı itibariyle sanık lehine olduğu anlaşılan 6545 sayılı Yasa ile 5237 sayılı Kanun’un 103 üncü maddesinin ikinci cümlesi uyarınca temel ceza belirlenmek suretiyle hüküm kurulduğu anlaşılmıştır.
IV. GEREKÇE
1. Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırılarak vicdanî kanıya ulaşıldığı, eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği, buna ilişkin gerekçelerin hukuka uygun olduğu anlaşılmış olup, bu kapsamda hükümde hukuka aykırılık bulunmamıştır.
2. Sanığın, suç tarihinde on beş yaş içinde bulunan mağdureye karşı işlediği eyleminin 5237 sayılı Kanun’un 103 üncü maddesinde düzenlenen sarkıntılık suretiyle çocuğun cinsel istismarı suçuna temas etmesi ve suçun failinin de reşit olması sebebiyle suçun soruşturma ve kovuşturmasının şikayete bağlı olmaması karşısında aksi yöndeki görüşle bozma isteyen Tebliğname görüşüne iştirak olunmamıştır.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle Malatya 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 18.12.2014 tarihli ve 2013/486 Esas, 2014/320 Karar sayılı kararında herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden o yer Cumhuriyet savcısı ile sanık müdafiinin temyiz isteğinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
11.09.2023 tarihinde karar verildi.