Yargıtay Kararı 9. Ceza Dairesi 2021/4988 E. 2023/2531 K. 27.04.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/4988
KARAR NO : 2023/2531
KARAR TARİHİ : 27.04.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2014/596 E., 2014/704 K.
SUÇ : Cinsel saldırı
HÜKÜM : Mahkumiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama

Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenlerin hükmü temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz istemlerinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteklerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmiştir.

6284 sayılı Ailenin Korunması ve Kadına Karşı Şiddetin Önlenmesine Dair Kanun’un 20 nci maddesinin ikinci fıkrası uyarınca Aile ve Sosyal Hizmetler Bakanlığının ilgili kamu davalarına katılma ve hükümleri temyiz etme hakkı bulunup, Bakanlık vekili tarafından kovuşturma evresinde katılma iradesinin ortaya konulduğu anlaşılmakla, söz konusu madde hükmü de gözetilerek 5271 sayılı Kanun’un 237 nci maddesinin ikinci fıkrası gereğince Aile ve Sosyal Hizmetler Bakanlığının katılan, vekilinin ise katılan Bakanlık vekili sıfatıyla davaya katılmasına karar verildikten sonra gereği görüşüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
Muş Asliye Ceza Mahkemesinin, 30.12.2014 tarihli ve 2014/596 Esas, 2014/704 Karar sayılı kararı ile sanığın cinsel saldırı suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 102 nci maddesinin birinci fıkrasının birinci cümlesi, üçüncü fıkrasının (a) bendi, 62 nci maddesi ile 53 üncü maddesi uyarınca 6 yıl 3 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
A. Sanık Müdafiinin Temyiz İstemi
Sanığın suçu işlediğine dair dosya kapsamında delil olmadığına, mahkumiyet kararının kanun ve hukuka aykırı olduğuna ilişkindir.

B. Katılan Bakanlık Vekilinin Temyiz İstemi
Mahkemenin katılma talebinin reddine karar vermesinin usul ve kanuna aykırı olduğuna ve re’sen tespit edilen sair sebeplere dayalı olarak kararın bozulmasına ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
Olay tarihinde katılan …’in MS hastası olması sebebiyle Muş Devlet Hastanesinde tedavi gördüğü, sanığın katılan odada tek başına istirahat ederken odasına girerek kendisini stajer doktor olarak tanıttığı ve hastalığı hakkında bilgi almak istediğini söylediği, katılanın sanığın beyanına itibar ederek sanığa hastalığı hakkında bilgi verdiği, sonrasında sanığın odadan ayrıldığı, bir süre sonra katılana takılan serumun bitmiş olması nedeniyle katılanın hemşirelere seslendiği bu esnada sanığın tekrar odaya gelerek katılana hitaben ”Seni başka odaya alalım, sana memografi çekilmesi lazım, burada rahat edemezsin” diyerek nabzına bakması gerektiğini söylediği, katılanın kolunu uzatması üzerine sanığın nabzına kalbinden bakması gerektiğini söyleyerek katılanın üzerinde bulunan tişörtten elini içeri sokmak suretiyle katılanın boğazını okşadığı ve daha sonra göğsünü avuçladığı, katılanın bağırarak tepki vermesi üzerine sanığın odayı terk ettiği Mahkemece kabul edilerek sanığın, soruşturma aşamasında katılanın anlatımı ve iddiaları ile örtüşen savunmada bulunması karşısında kovuşturma aşamasında inkara yönelik savunmasına itibar edilmemiştir. Gerek sanığın soruşturma aşamasında vermiş olduğu savunmasında; olay tarihinde hastaneye gittiğini ve katılanın odasına iki kez girdiğini ve kalbinin atıp atmadığını kontrol etmek için göğsünün üzerine elini koyduğunu yine katılanı başka bir odaya almak istediğini söylediğini ancak katılanın bunu kabul etmediğini beyan etmiş olması gerekse Cumhuriyet savcısı huzurunda, hasta olması nedeniyle kendisine serum takıldığı, serumun etkisi ile eylemi gerçekleştirmiş olabileceğini ve niçin böyle bir eylemi gerçekleştirdiğinin bilincinde olmadığı yönünde tevil yollu ikrarda bulunmuş olması, ayrıca sanığın olay günü acil servis bölümünde tedavisinin tamamlanmasına karşın katılanın odasında bulunmasının nedenini makul ve mantıklı bir nedene dayandıramıyor olması ve yine sanık ile herhangi bir husumeti olmayan evli ve 3 çocuk annesi katılanın iffeti ile ilgili bir konuda başkasına suç isnat etmesi hayatın olağan akışına aykırı olacağından sanığın soruşturma aşamasında tespit edilen savunmaları hayatın olağan akışına daha uygun bulunmayarak sanığın üzerine atılı cinsel saldırı suçunun sübut bulduğu kanaatiyle mahkumiyetine karar verildiği anlaşılmıştır.

IV. GEREKÇE
Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, katılan Bakanlık vekili ile sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz sebepleri reddedilmekle hükümde hukuka aykırılık bulunmamıştır.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Muş 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 30.12.2014 tarihli ve 2014/596 Esas, 2014/704 Karar sayılı kararında katılan Bakanlık vekili ile sanık müdafii tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden katılan Bakanlık vekili ile sanık müdafiinin temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

27.04.2023 tarihinde karar verildi.