YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/4918
KARAR NO : 2023/5651
KARAR TARİHİ : 27.09.2023

MAHKEMESİ :Çocuk Ağır Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2015/5 E., 2015/72 K.
SUÇ : Çocuğun cinsel istismarı
HÜKÜM : Mahkumiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Kısmî iade, kısmî onama

Suça sürüklenen çocuk hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararın, suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz dilekçesinin içeriğine göre temyize getirilmediği anlaşılmış, kanun yolu incelemesinin itiraz merciince yapılması gerektiğinden bahisle iade isteyen Tebliğname görüşüne iştirak edilmemiş, temyiz incelemesi suça sürüklenen çocuk hakkında çocuğun cinsel istismarı suçundan kurulan hükme ilişkin yapılmıştır.

Suça sürüklenen çocuk hakkında çocuğun cinsel istismarı suçundan kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
İzmir (Kapatılan) 2. Çocuk Ağır Ceza Mahkemesinin, 12.03.2015 tarihli ve 2015/5 Esas, 2015/72 Karar sayılı kararı ile suça sürüklenen çocuğun çocuğun cinsel istismarı suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 103 üncü maddesinin birinci fıkrası, 31 inci maddesinin üçüncü fıkrası ve 62 nci maddesi uyarınca 4 yıl 5 ay 10 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Suça Sürüklenen Çocuk Müdafiinin Temyiz İsteği
Özetle; suça sürüklenen çocuk hakkında verilen mahkumiyet kararının temyizen incelenmesi talebine, mahkumiyet hükmünün kanuna, usul hükümlerine ve kamu vicdanına aykırı olduğuna, iddiayı kabul etmemekle mağdurenin suça sürüklenen çocuğa güvendiği ve dudaklarından öptüğü ancak mahrem yerlerine dokunmadığı şeklindeki açık beyanı karşısında suça sürüklenen çocuğun yaptığı iddia edilen eylemin sevdiği kıza karşı sevgiyle yapılmış bir eylem mi yoksa cinsel amaçlı şehvet hisleriyle yapılmış bir davranış mı olduğunun tam açıklığa kavuşturulmadığına, bu kapsamda mağdurenin tekrar dinlenilmesi gerektiğine, adli tıp raporunun da suça sürüklenen çocuk lehine olduğuna, cinsel istismarın kanuni unsurlarının oluşmadığına, soyut iddia ile hüküm tesis edilecekse bile 5237 sayılı Kanun’un 103 üncü maddesinin birinci fıkrasının ikinci cümlesinin somut olayda uygulanabilecek olduğuna, olayın sarkıntılık olarak değerlendirilebileceğine, suça sürüklenen çocuk hakkında şikayetin de bulunmadığına, mağdurenin aşamalardaki beyanlarının çelişkili olduğuna, kararın bozulması talebine ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
Tüm dosya kapsamına göre, mağdure ile suça sürüklenen çocuğun arkadaş oldukları, suç tarihinde suça sürüklenen çocukla mağdurenin birlikte suça sürüklenen çocuğun ailesinin ikamet ettiği eve gittikleri, burada 10.00 ile 16.00 saatleri arasında birlikte kaldıkları, bu süre içerisinde suça sürüklenen çocuğun mağdurenin rızasıyla mağdurenin boynunu, yanaklarını ve dudaklarını öpmek suretiyle cinsel istismarda bulunduğu gerekçesiyle suça sürüklenen çocuğun, çocuğun cinsel istismarı suçundan mahkumiyetine karar verildiği anlaşılmıştır.

IV. GEREKÇE
Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin suça sürüklenen çocuk tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, suça sürüklenen çocuk müdafiinin yerinde görülmeyen diğer temyiz sebepleri de reddedilmiş, hükümde hukuka aykırılık bulunmamıştır.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle İzmir (Kapatılan) 2. Çocuk Ağır Ceza Mahkemesinin, 12.03.2015 tarihli ve 2015/5 Esas, 2015/72 Karar sayılı kararında suça sürüklenen çocuk müdafii tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

27.09.2023 tarihinde karar verildi.