Yargıtay Kararı 9. Ceza Dairesi 2021/4900 E. 2023/6481 K. 18.10.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/4900
KARAR NO : 2023/6481
KARAR TARİHİ : 18.10.2023

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2014/256 E., 2015/377 K.
SUÇLAR : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜMLER : Mahkumiyet, beraat
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Kısmî onama, kısmî bozma

Sanık hakkında özel hayatın gizliliğini ihlal suçundan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 231 inci maddesine göre verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair karar, o yer Cumhuriyet savcısı tarafından temyize konu edilmiş ise de aynı Kanun’un 231 inci maddesinin on ikinci fıkrası uyarınca itirazı kâbil kararlardan olup, mahallince de bu hususta karar verildiği anlaşılmakla, inceleme diğer hükümlerle sınırlı yapılmıştır.

Sanık hakkında kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Kanun’un 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenlerin hükümleri temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteklerinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteklerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
Balıkesir 1. Ağır Ceza Mahkemesinin, 10.12.2014 tarihli ve 2014/256 Esas, 2014/377 Karar sayılı kararı ile sanığın, çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 6545 sayılı Kanun ile yapılan değişiklik öncesi hali ile 103 üncü maddesinin ikinci fıkrası ve 35 inci maddesi ile 62 inci maddesinin birinci fıkrası ve 53 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca 3 yıl 4 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına; kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan ise 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (a) bendi uyarınca beraatine karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
A. O Yer Cumhuriyet Savcısının Temyiz İsteği
O yer Cumhuriyet Savcısının temyiz isteğinin, müsnet suçun sübut bulduğuna yönelik olduğu görülmüştür.

B. Sanık Müdafiinin Temyiz İsteği
Sanık müdafiinin temyiz isteğinin, mağdurenin çelişkili beyanları dışında dosyada somut delil bulunmadığına, mağdure hakkında aldırılan darp cebir raporunda herhangi bir bulgu tespit edilemediğine yönelik olduğu görülmüştür..

III. OLAY VE OLGULAR
24.12.2013 günü gündüz vakti mağdure …, tanıklar …, … ve sanık …’un tanık …’ın dayısı olan …’in … ilçesindeki evine beraberce gittikleri, 15-20 dakika sonra tanık …’ın dayısı …’in kahvaltı yapmak için evden ayrıldığı, evvelce sevgili olan tanıklar … ve …’in ayrı bir odaya geçtikleri,
Sanık ve mağdurenin salonda konuşmaya başladıkları, mağdurenin tanık …’ın, tanık …’e bağırdığını duyması üzerine bulundukları odaya gittiğinde tanıkların ayakta olduğunu gördüğü, salona geri döndüğü, bu sırada sanığın mağdureyi zorla koltuğa yatırarak ellerini tutup göğüslerini ve genital bölgesini ellemeye başladığı, mağdure direnince halının üzerine düştükleri, tanık …’in bu sırada odaya ısınmak için girdiği ve herhangi bir şey söylemeden …’ın bulunduğu odaya geri döndüğü, tanığın ayrılmasıyla sanığın tekrar mağdurenin dudaklarını, yanağını ve boyun bölgesini zorla öpmeye başladığı, “Düzgün dur, videoya çekerim, okulda rezil ederim seni” dediği, bu sırada mağdurenin düğmesini açtığı, elinin mağdurenin pantolonun içine soktuğu, cinsel organını okşadığı, elini külodunun içine soktuğu, parmağını vajinasına sokmaya çalıştığı, mağdurenin bağırıp yardım istemesi üzerine tanık …’ın odaya girdiği, tanık …’ın sanığa “Yapma okul vakti geldi, bırak gitsin” dediği, sanığın, tanığın bu sözü üzerine mağdureyi serbest bıraktığı, daha sonra sanığın mağdureye ait kendisinde olduğunu belirttiği video ve fotoğrafları mağdurenin arkadaşlarına gösterebileceğini izlemek ve dinlemek isteyip istemediğini sorduğu şeklinde olay kabul edilmiştir.

IV. GEREKÇE
A) O Yer Cumhuriyet Savcısının Temyiz İsteği Yönünden
Mahkemenin gerekçesi ile tüm dosya kapsamına göre yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı anlaşılmakla, sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükümde hukuka aykırılık görülmemiştir.

B) Sanık Müdafiinin Temyiz İsteği Yönünden
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, Mahkemenin soruşturma ile kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,

Ancak;
Katılanın aşamalardaki ifadeleri ile tanık beyanı, savunma ve tüm dosya içeriği nazara alındığında olay günü gündüz vakti mağdure …, tanıklar …, … ve sanık …’un tanık …’ın dayısı olan …’in … ilçesindeki evine beraberce gittikleri, 15-20 dakika sonra tanık …’ın dayısı …’in kahvaltı yapmak için evden ayrıldığı, evvelce sevgili olan tanıklar … ve …’in ayrı bir odaya geçtikleri, sanık ve mağdurenin salonda konuşmaya başladıkları, bu sırada sanığın mağdureyi zorla koltuğa yatırarak ellerini tutup göğüslerini ve genital bölgesini ellemeye başladığı, mağdure direnince halının üzerine düştükleri, tanık …’in bu sırada odaya ısınmak için girdiği ve herhangi bir şey söylemeden …’ın bulunduğu odaya geri döndüğü, tanığın ayrılmasıyla sanığın tekrar mağdurenin dudaklarını, yanağını ve boyun bölgesini zorla öpmeye başladığı, “Düzgün dur, videoya çekerim, okulda rezil ederim seni” dediği, mağdurenin pantolununu çıkarmaya, genital bölgesini ellemeye çalıştığı, genital bölgesine dokunduğu, mağdurenin bağırıp yardım istemesi üzerine tanık …’ın odaya girdiği, tanık …’ın sanığa “Yapma okul vakti geldi, bırak gitsin” dediği, sanığın, tanığın bu sözü üzerine mağdureyi serbest bıraktığı anlaşılmış olup, sübuta eren eylemde çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçunun icrai hareketleri başlamayıp, mevcut haliyle eylemin 5237 sayılı Kanun’un 103 üncü maddesinin birinci fıkrasının birinci cümlesinde düzenlenen çocuğun cinsel istismarı suçunu oluşturduğu gözetilerek mahkumiyetine karar verilmesi gerekirken suç vasfının tayininde yanılgıya düşülerek çocuğun nitelikli cinsel istismarına teşebbüs suçundan mahkumiyet kararı verilmesi hukuka aykırı görülmüştür.

V. KARAR
A. O Yer Cumhuriyet Savcısının Kişiyi Hürriyetinden Yoksun Kılma Suçundan Kurulan Hükme Karşı Temyiz İsteği Yönünden
Gerekçenin (A) bölümünde açıklanan nedenle Balıkesir 1. Ağır Ceza Mahkemesinin, 10.12.2014 tarihli ve 2014/256 Esas, 2014/377 Karar sayılı kararında o yer Cumhuriyet savcısı tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden o yer Cumhuriyet savcısının temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,

B. Sanık Müdafiinin Çocuğun Nitelikli Cinsel İstismarı Suçundan Kurulan Hükme Karşı Temyiz İsteği Yönünden
Gerekçenin (B) bölümünde açıklanan nedenlerle Balıkesir 1. Ağır Ceza Mahkemesinin, 10.12.2014 tarihli ve 2014/256 Esas, 2014/377 Karar sayılı kararına yönelik sanık müdafiinin temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

18.10.2023 tarihinde karar verildi.