Yargıtay Kararı 9. Ceza Dairesi 2021/4897 E. 2023/3261 K. 18.05.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/4897
KARAR NO : 2023/3261
KARAR TARİHİ : 18.05.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun cinsel istismarı
HÜKÜM : Mahkûmiyet

Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Bakırköy 13. Asliye Ceza Mahkemesinin, 15.10.2014 tarihli ve 2012/675 Esas, 2014/624 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında çocuğun cinsel istismarı suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 103 üncü maddesinin birinci fıkrası, 62 nci maddesi ve 53 üncü maddesi uyarınca 2 yıl 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.

2. Dava dosyası, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca tanzim olunan 16.02.2018 tarihli ve 14-2015/125308 sayılı, onama görüşlü Tebliğname ile Daireye tevdi olunmuştur.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık Müdafiinin Temyiz İsteği
Özetle; müvekkili hakkında çocuğun cinsel istismarı suçundan verilen mahkumiyet kararının usul ve kanuna aykırı olduğuna, 5237 sayılı Kanun’un 103 üncü maddesinin birinci fıkrasının (b) bendinden ceza verilerek suçun vasıflandırmasında hataya düşüldüğüne, eksik araştırmayla hüküm kurulduğuna, lehe kanun değerlendirilmesi yapılmadığına ve dilekçesinde belirttiği diğer hususlara ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
Sanığın katılan mağdureyi halasının evine götürdüğünde ona sarılıp yanağından ve saçından öpmesi şeklindeki kabul edilen eyleminden mahkumiyetine karar verildiği anlaşılmıştır.

IV. GEREKÇE
1. Mağdurenin aşamalardaki beyanları, savunma ve tüm dosya kapsamına göre sanığın suç tarihinde on altı yaşı içerisinde bulunan mağdureye yönelik sarılıp yanağından ve saçından öpmesi şeklindeki eylemini cebir, tehdit, hile veya iradeyi etkileyen başka bir nedene dayalı gerçekleştirdiğine dair her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil bulunmadığı gözetilerek sanığın atılı suçtan beraati yerine yazılı şekilde mahkûmiyetine karar verilmesi hukuka aykırı bulunmuştur.

2. 5237 sayılı Kanun’un 103 üncü maddesinin birinci fıkrasının (b) fıkrası kapsamına giren mağdureye karşı işlenen cinsel istismar eyleminin suç sayılabilmesi için fiilin cebir, tehdit, hile veya iradeyi etkileyen başka bir nedene dayalı olarak işlenmesi gerektiği, sayılan bu hususların anılan suçun oluşumu için kanunen bulunması gereken zorunlu unsurlar olduğu anlaşılmakla onama isteyen Tebliğname görüşüne iştirak olunmamıştır.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle Bakırköy 13. Asliye Ceza Mahkemesinin, 15.10.2014 tarihli ve 2012/675 Esas, 2014/624 Karar sayılı kararına yönelik sanık müdafiinin temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

18.05.2023 tarihinde karar verildi.