Yargıtay Kararı 9. Ceza Dairesi 2021/4742 E. 2023/6282 K. 12.10.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/4742
KARAR NO : 2023/6282
KARAR TARİHİ : 12.10.2023

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2014/197 E., 2015/59 K.
SUÇLAR : Çocuğun cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma, müstehcenlik
HÜKÜMLER : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama

Sanık hakkında kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükümleri temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
Balıkesir 2. Ağır Ceza Mahkemesinin, 19.02.2015 tarihli ve 2014/197 Esas, 2015/59 Karar sayılı kararı ile sanığın çocuğun cinsel istismarı suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun)
103 üncü maddesinin birinci fıkrası, 62 ve 53 üncü maddeleri uyarınca 3 yıl 4 ay hapis cezasıyla cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına; kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan 5237 sayılı Kanun’un 109 uncu maddesinin birinci fıkrası ve üçüncü fıkrasının (f) bendi, beşinci fıkrası, 62 nci ve 53 üncü maddeleri uyarınca 2 yıl 6 ay hapis cezasıyla cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına; müstehcenlik suçundan 5237 sayılı Kanun’un 226 ıncı maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi ve 62 nci maddesi ile aynı Kanun’un 52 nci maddesinin ikinci fıkrası ve 53 üncü maddeleri uyarınca 5 ay hapis ve 80 TL adli para cezasıyla cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık Müdafiinin Temyiz İsteği
Sübuta ve lehe olan hükümlerin sanık hakkında tatbik edilmediğinden bozma istemine ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
Mahkemece; “Sanığın savunmalarında atılı suçlamaları inkar ettiği, ancak küçük bir çocuk olan mağdurenin tüm aşamalardaki beyanlarında olayı tüm samimiyetiyle ortaya koyduğu, sanık müdafii tarafından taraflar arasında husumet bulunduğu iddia edilmiş ise de, toplanan deliller ve dosya kapsamından mağdurenin sanığa böyle bir suç isnat etmesini gerektirir bir husumetin tesbit edilemediği, kaldı ki aksi durumda bile 2008 doğumlu olan mağdurenin bu şekilde bir kurgu yaparak, her aşamada olayı aynı şekilde anlatmasının mümkün görülmediği, olaydan sonra sanığın evinde yapılan aramada, evin oturma odasında sol köşede vitrin üzerinde bir adet sexman yazan yeşil kutu içerisinde toplam 20 adet hap ve bir adet siyah renkli kutu içerisinde … marka sprey (cinsel güç arttırıcı) ele geçirildiğine dair tutanak tanzim edildiği, toplanan delillerden sanığın savunmalarının kendisini cezadan kurtarmaya yönelik, mesnetsiz beyanlardan ibaret olduğu kanaatine varılarak, sanık …’nün müsnet çocuğun cinsel istismarı, hukuken rıza açıklamaya muktedir olmayan küçük mağdure …’ı hürriyetinden cinsel amaçlı olarak yoksun kılma ve cep telefonundan mağdureye müstehcen görüntüleri izlettirmek suretiyle müstehcenlik suçunu işlediği sonuç ve kanaatine varılarak …” şeklindeki gerekçeyle sanık hakkında atılı suçlardan mahkumiyet kararı verilmiştir.

IV. GEREKÇE
Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemlerin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdani kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemlere uyan suç vasfı ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından sanık hakkında kurulan hükümlerde herhangi bir hukuka aykırılık görülmemiştir.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Balıkesir 2. Ağır Ceza Mahkemesinin, 19.02.2015 tarihli ve 2014/197 Esas, 2015/59 Karar sayılı kararında sanık müdafii tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanık müdafiinin temyiz sebeplerinin reddiyle hükümlerin, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

12.10.2023 tarihinde karar verildi.