YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/4739
KARAR NO : 2023/3917
KARAR TARİHİ : 06.06.2023
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Cinsel saldırı, konut dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
Sanık hakkında kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edildi.
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Sanık hakkında, Fatsa 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 30.03.2012 tarihli, 2011/555 Esas, 2012/513 Karar sayılı kararı ile cinsel saldırı ve konut dokunulmazlığını ihlal suçlarından hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmiştir.
2. … Sulh Ceza Mahkemesinin 07.05.2014 tarihli, 2013/77 Esas, 2014/36 Karar sayılı kararı ile sanığın iş yeri dokunulmazlığını ihlal etme suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 116 ncı maddesini ikinci fıkrası, 62 nci maddesi, 52 nci maddesi uyarınca 3.000,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği, denetim süresi içerisinde kasıtlı suç işlediğinden bahisle Mahkemesine ihbar edilmesine karar verilmiştir.
3. Fatsa 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 29.01.2015 tarihli, 2014/369 Esas, 2015/59 Karar sayılı kararı ile, hükümlerin açıklanmasına karar verilerek 5237 sayılı Kanun’un 116 ncı maddesinin birinci ve dördüncü fıkrası, 35 inci maddesi, 62 nci maddesi ile 53 üncü maddesi uyarınca 5 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına; Aynı Kanun’un 102 nci maddesinin birinci fıkrası, 62 nci maddesi ile 53 üncü maddesi uyarınca 1 yıl 8 ay hapis cezası ile hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
4. Dava dosyası, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca tanzim olunan, 17.02.2018 tarihli ve 14-2015/139513 sayılı, onama görüşlü Tebliğname ile Daireye tevdi edilmiştir.
II.TEMYİZ SEBEBPLERİ
Sanığın Temyiz İsteği
Hükümleri temyiz etme iradesinden ibarettir.
III. OLAY VE OLGULAR
Sanık ile katılan arasında önceye dayalı bir ilişki olduğu ve aynı mahallede yaşadıkları, olay günü sanığın öpmek amacıyla katılanın kolundan tuttuğu ve sonrasında peşinden takip ettiği, katılanın evine girmeye çalıştığı esnada katılanın eşinin de olay yerine geldiği ve olaya şahit olduğu iddiasıyla açılan kamu davasının yapılan yargılamasında; sanık her ne kadar daha önceden meydana gelen bir davada kendisinin katılan lehine yalan şahitlik yapmadığından bahisle kendisine iftira atıldığını iddia etmiş ise de, Ulusal Yargı Ağı Projesi (UYAP) üzerinden yapılan araştırma ve dosya kapsamındaki delillere göre sanığın suçunu inkara yönelik beyan ve savunmalarda bulunduğu, sanığın katılanın kolundan tutmak ve dokunmak suretiyle üzerine atılı suçu işlediğinin sabit olduğu aynı zamanda katılanın konut dokunulmazlığını ihlale de teşebbüs ettiğinin anlaşıldığı gerekçesiyle sanık hakkında mahkumiyet kararları verilmiştir.
IV. GEREKÇE
1. Tüm dosya kapsamına göre sanığın, olay günü katılanın kolunu tutarak öpmeye çalışma şeklindeki fiziksel temas içeren eyleminin kısa süreli, ani ve kesintili gerçekleşmesinden dolayı sarkıntılık düzeyinde kaldığı, 5237 sayılı Kanun’un 102 nci maddesinin birinci fıkrasının ikinci cümlesi ile aynı Kanun’un 116 ncı maddesi uyarınca belirlenecek cezanın türü ve üst haddine göre aynı Kanun’un 66 ncı maddesinin birinci fıkrasının (e) bendi gereği 8 yıllık olağan zamanaşımı süresinin öngörüldüğü anlaşılmıştır.
2. Aynı Kanun’un 67 nci maddesinin ikinci fıkrasının (d) bendi uyarınca zamanaşımı süresini kesen son işlemin 29.01.2015 tarihli mahkumiyet kararı olduğu ve bu tarihten, temyiz incelemesi tarihine kadar, 8 yıllık olağan zamanaşımı süresinin geçmiş olduğu belirlenmiştir.
3. Yukarıdaki bentlerde açıklanan nedenle tebliğnamedeki onama isteyen düşünceye iştirak edilmemiştir.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle Fatsa 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 29.01.2015 tarihli, 2014/369 Esas, 2015/59 Karar sayılı kararına yönelik sanığın temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükümlerin, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesinin birinci fıkrası gereği BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322 nci maddesinin birinci fıkrasının (1) numaralı bendinin verdiği yetkiye dayanılarak sanık hakkındaki kamu davalarının 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin sekizinci fıkrası gereği gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle DÜŞMESİNE,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
06.06.2023 tarihinde karar verildi.
Hükme iştirak eden üye …’un karar yazımından önce 28.07.2023 tarihinde vefat etmesi nedeniyle imza eksikliğinin giderilemediğine dair 5271 sayılı CMK’nın 232/5. maddesine istinaden düşülen iş bu şerhin altı imzalanmıştır.