YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/4295
KARAR NO : 2023/1453
KARAR TARİHİ : 16.03.2023

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun cinsel istismarı
HÜKÜM : Beraat

Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1.İstanbul Anadolu 6. Ağır Ceza Mahkemesinin, 09.02.2015 tarihli ve 2014/506 Esas, 2015/39 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında çocuğun cinsel istismarı suçundan, 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (e) bendi uyarınca beraat kararı verilmiştir.

2.Dava dosyası, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca tanzim olunan 20.01.2018 tarihli ve 14-2015/100113 sayılı, bozma görüşlü Tebliğname ile Daireye tevdi edilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
O Yer Cumhuriyet Savcısının Temyiz İsteği
Sanığın cezalandırılması gerektiğine, mağdurenin olayı ilk anlattığı öğretmeninin tanık olarak dinlenmeden eksik incelemeyle hüküm kurulduğuna ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
İlk Derece Mahkemesinin Kabulü
”…Yukarıda belirtildiği üzere söz konusu davada tek kanıt 2001 doğumlu mağdurenin polisteki yukarıda belirtilen iddia ve anlatımı olup mağdure mahkememizde ise bu iddiasından ısrarla dönmüş ve babasının kendisine cinsel istismarda bulunmadığını, babasının erkek kardeşi ile daha fazla ilgilenmesi ve internette bir kız çocuğunun babasının kendisi ile ilgilenmeyip diğer kardeşlerine ilgi göstermesi nedeni ile şikayetçi olup babanın evden uzaklaştırıldığına dair okuduğu haber nedeni ile bu şekilde beyanda bulunduğunu, babasının bir süre evden uzaklaştırılması halinde kendisinin kıymetini anlayacağını düşündüğünü, olayın bu boyuta geleceğini anlamadığını ve düşünemediğini beyan etmiştir. Mağdure mahkememizce ısrarla babasının kendisine karşı cinsel istismarda bulunmadığını beyan etmiş olup mağdurenin söz konusu mahkememizdeki beyanının baskıya veya zora dayalı olduğu veya kendisine yapılan telkin ve tavsiyeler sonucu olduğuna ilişkin bir kanıt elde edilemediği gibi bu yönde bir izlenimde elde edilmemiştir.
Yine mağdurenin annesi …’nun gerek poliste, gerekse mahkememizdeki “Böyle birşeyi fark etmedim, kızımlada daha sonra konuştuğumda böyle birşey olmadığını ısrarla söyledi, böyle birşey olduğunu farketmesi halinde çocuklarıda alıp evi terkedeceğini ve babasının yanına gideceğini” beyan etmiştir. Mağdurenin mahkememizde döndüğü polisteki anlatımı dışında bir kanıtın olmayışı, duruşmadaki anlatımı, annesinin beyanları karşısında sanığın beraatine karar verilmesinin somut olaya, Yasal düzenlemelere, Adalete ve Hakkaniyete uygun düşeceği sonuç ve vicdani kanısına varılarak aşağıdaki hüküm verilmiştir.” şeklindedir.

IV. GEREKÇE
1. Sanığın aşamalarda atılı suçu işlemediğine yönelik savunması, mağdurenin çelişkili beyanları ve tüm dosya kapsamı karşısında mahkemenin kabulünde hukuka aykırılık görülmemiştir.

2. Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, Mahkemenin yargılama sonuçlarına uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dava dosyası içeriğine göre, o yer Cumhuriyet savcısının yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddine karar verilmesi gerektiği anlaşılmıştır.

3. Açıklanan gerekçeyle Tebliğnamedeki bozma isteyen düşünceye iştirak edilmemiştir.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle İstanbul Anadolu 6. Ağır Ceza Mahkemesinin, 09.02.2015 tarihli ve 2014/506 Esas, 2015/39 Karar sayılı kararında o yer Cumhuriyet savcısı tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden o yer Cumhuriyet savcısının temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

16.03.2023 tarihinde karar verildi.