Yargıtay Kararı 9. Ceza Dairesi 2021/4269 E. 2022/6047 K. 14.06.2022 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/4269
KARAR NO : 2022/6047
KARAR TARİHİ : 14.06.2022

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun basit cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Çocuğun cinsel istismarı suçu reşit olmayanla cinsel ilişki, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçu çocuğun kaçırılması, alıkonulması kabul edilerek sanığın bu suçlardan mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Sanık hakkında reşit olmayanla cinsel ilişki suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde;
Sanığın aşamalarda mağdurenin kendisini on dokuz yaşında tanıttığı yönünde beyanda bulunduğuna dair savunması, mağdure ifadeleri ve tüm dosya içeriği nazara alındığında, olayda 5237 sayılı TCK’nın 30. maddesinde düzenlenen hata hükümlerinin uygulanma koşullarının bulunup bulunmadığı tartışıldıktan sonra karar verilmesi gerekirken bu konuda herhangi bir değerlendirme yapılmaksızın, dosyada yer alan mağdurenin kemik yaşına ilişkin rapor ile mağdurenin babası katılan …’ın mağdureyi doğumundan üç ay sonra nüfusa yazdırdıklarına dair beyanın tartışılmaksızın, eksik gerekçe ile yazılı şekilde mahkumiyet hükmü kurulması suretiyle 5271 sayılı CMK’nın 230. maddesine muhalefet edilmesi,
Sanık hakkında çocuğun kaçırılıp alıkonulması suçundan kurulan hükmün incelenmesine gelince;
Olay tarihinde kayden on yedi yaşında olan mağdurenin sanıkla buluşarak cebir, tehdit veya hile olmaksızın bir kaç saat birlikte gezip rızasıyla cinsel ilişkiye girdikten sonra tekrar evine döndüğünün ve olaydan üç gün sonra mağdurenin ailesinin bu durumu öğrenmesi üzerine sanık hakkında şikâyetçi olduklarının anlaşılması karşısında, somut olayda mağdurenin evi terk etmesi söz konusu olmadığından TCK.nın 234/3. maddesindeki suçun unsurlarının oluşmadığı ve sanığın beraatine karar verilmesi gerektiği gözetilmeden mahkûmiyetine karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 14.06.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.