YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/3985
KARAR NO : 2023/1505
KARAR TARİHİ : 20.03.2023

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Çocuğun nitelikli istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Beraat

Sanık hakkında kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükümleri temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
Bakırköy 7. Ağır Ceza Mahkemesinin, 24.11.2014 tarihli ve 2012/326 Esas, 2014/368 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında çocuğun nitelikli istismarı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından, 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (e) bendi uyarınca atılı suçlardan beraat kararı verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Katılan mağdure vekilinin temyiz istemi, usul ve kanuna aykırı kararın bozulmasına ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
Mahkemece, sanık hakkına mağdureyi zorla alıkoyduğu ve fiili livata yoluyla istismar ettiği iddiası ile kamu davası açılmış; mağdurenin muayene raporunda anal ve vajinal muayenesinde istismara ilişkin bulguya rastlanmadığı, Adli Tıp Kurumu Altıncı İhtisas Kurulu raporunda mağdurenin ruh sağlığını etkileyecek mahiyet ve derecede olan depresif uyum bozukluğuna dair tablonun iddia edildiği gibi cinsel istismara bağlı ortaya çıkabileceği gibi erken yaşta zorlama olmaksızın cinsel deneyim yaşamasına bağlı olabileceği, olay sonrası gelişen psikososyal stres ve çatışmalar nedeniyle de ortaya çıkabileceği, bunlar arasında tıbben ayrım yapılamayacağının belirtildiği, tanık beyanlarına göre de, sanık ve mağdurenin olay tarihinde karşılaştıklarında sanığın mağdureyi bir taksiye bindirerek gönderdiğinin belirtildiği, suç tarihinde mağdurenin henüz on üç yaşında olup sanığa duygusal anlamda ilgi duyduğu, ancak sanığın karşılık vermediği şeklinde beyanların da bulunduğu, yine soruşturmada pedagog bilirkişinin mağdurenin çelişkili ve şüpheli beyanlarda bulunduğunu belirtikleri mağdurenin kolluk görevlilerine olayın geçtiği yeri de gösteremediği, bu şekilde mağdurenin soyut iddiasından başka sanığın cezalandırılmasını gerektirecek derecede kesin ve inandırıcı deliller elde edilemediğinden atılı suçları işlediğinin sabit olmaması nedeniyle sanığın beraatine karar verilmiştir.

IV. GEREKÇE
Mahkemenin gerekçesi ile tüm dosya kapsamına göre, yargılama sürecindeki işlemlerin usul ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak vicdani kanıya ulaşıldığı anlaşılmakla, sanık hakkında kurulan hükümde hukuka aykırılık görülmemiştir.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle İlk Derece Mahkemesinin kararında katılan mağdure vekili tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden katılan mağdure vekilinin temyiz sebeplerinin reddiyle hükümlerin, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

20.03.2023 tarihinde karar verildi.