YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/3978
KARAR NO : 2023/6047
KARAR TARİHİ : 09.10.2023
MAHKEMESİ :Çocuk Mahkemesi
SAYISI : 2013/373 E., 2014/595 K.
SUÇLAR : Çocuğun cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma, kasten
yaralama, konut dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜMLER : Mahkûmiyet, beraat
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama
Suça sürüklenen çocuk hakkında kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenlerin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteklerinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. … Çocuk Mahkemesinin 22.10.2014 tarihli ve 2013/373 Esas, 2014/595 Karar sayılı kararı ile; suça sürüklenen çocuğun atılı silahla kasten yaralama suçunu işlediğinin sabit olmadığı gerekçesiyle 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (e) bendi uyarınca beraatine, atılı kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunun yasal unsurları itibariyle oluşmadığı gerekçesiyle 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (a) bendi uyarınca beraatine, suça sürüklenen çocuk hakkında çocuğun cinsel istismarı suçundan suç tarihinde yürürlükteki haliyle 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 103 üncü maddesinin birinci fıkrası, 31 inci maddesinin ikinci fıkrası ve 62 nci maddesinin birinci fıkrası uyarınca 1 yıl 3 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, konut dokunulmazlığını ihlal suçundan 5237 sayılı Kanun’un 116 ncı maddesinin birinci fıkrası, 31 inci maddesinin ikinci fıkrası, 62 nci maddesinin birinci fıkrası, 50 nci maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi ile 52 nci maddesinin ikinci ve dördüncü fıkrası uyarınca 1.500TL adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.
2. Dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca tanzim olunan, 25.12.2017 tarihli ve 14-2015/20637 sayılı, onama görüşlü Tebliğname ile Daireye tevdi edilmiştir.
II. GEREKÇE
1. Suça sürüklenen çocuk üzerine atılı yargılama konusu eylemlerden; kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunun 5237 sayılı Kanun’un 109 uncu maddesinin birinci fıkrası, üçüncü fıkrasının (f) bendi ile beşinci fıkrası uyarınca, çocuğun cinsel istismarı suçunun 5237 sayılı Kanun’un 103 üncü maddesinin birinci ve dördüncü fıkrası uyarınca belirlenecek cezaların türü ve üst hadlerine göre aynı Kanun’un 66 ncı maddesinin birinci fıkrasının (d) bendi ve ikinci fıkrası gereği 7 yıl 6 aylık olağan zamanaşımı süresinin öngörüldüğü; çocuğun cinsel istismarı suçu yönünden aynı Kanun’un 67 nci maddesinin ikinci fıkrasının (d) bendi uyarınca zamanaşımı süresini kesen son işlemin 22.10.2014 tarihli mahkumiyet kararı olduğu, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunu yönünden aynı Kanun’un 67 nci maddesinin ikinci fıkrasının (a) bendi uyarınca zamanaşımı süresini kesen son işlemin suça sürüklenen çocuğun sorgusunun yapıldığı 21.10.2014 tarihi olduğu, anılan tarihlerden temyiz incelemesi tarihine kadar, 7 yıl 6 aylık olağan zamanaşımı süresinin geçmiş olduğu belirlenmiştir.
2. Suça sürüklenen çocuk üzerine atılı yargılama konusu eylemlerden; silahla kasten yaralama suçunun 5237 sayılı Kanun’un 86 ncı maddesinin ikinci fıkrası ve üçüncü fıkrasının (e) bendi uyarınca, konut dokunulmazlığını ihlal suçunun 5237 sayılı Kanun’un 116 ıncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca belirlenecek cezanın türü ve üst haddine göre aynı Kanun’un 66 ncı maddesinin birinci fıkrasının (e) bendi ve ikinci fıkrası gereği 4 yıllık olağan zamanaşımı süresinin öngörüldüğü; silahla kasten yaralama suçu yönünden aynı Kanun’un 67 nci maddesinin ikinci fıkrasının (a) bendi uyarınca zamanaşımı süresini kesen son işlemin suça sürüklenen çocuğun sorgusunun yapıldığı 21.10.2014 tarihi olduğu, konut dokunulmazlığını ihlal suçu yönünden aynı Kanun’un 67 nci maddesinin ikinci fıkrasının (d) bendi uyarınca zamanaşımı süresini kesen son işlemin 22.10.2014 tarihli mahkumiyet kararı olduğu, anılan tarihlerden temyiz incelemesi tarihine kadar, 4 yıllık olağan zamanaşımı süresinin geçmiş olduğu belirlenmiştir.
3. Bozma gerekçesine göre, Tebliğname’de onama isteyen düşünceye iştirak olunmamıştır.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle … Çocuk Mahkemesinin 22.10.2014 tarihli ve 2013/373 Esas, 2014/595 Karar sayılı kararına yönelik katılan … ve katılan mağdure … vekili ile suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz istekleri yerinde görüldüğünden hükümlerin, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesinin birinci fıkrası gereği BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322 nci maddesinin birinci fıkrasının (1) numaralı bendinin verdiği yetkiye dayanılarak suça sürüklenen çocuk hakkındaki kamu davalarının 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin sekizinci fıkrası gereği gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle DÜŞMESİNE,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
09.10.2023 tarihinde karar verildi.