YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/3951
KARAR NO : 2023/1849
KARAR TARİHİ : 30.03.2023

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜMLER : Beraat

Sanık hakkında kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükümleri temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
Isparta 1. Ağır Ceza Mahkemesinin, 25.12.2014 tarihli ve 2013/258 Esas, 2014/373 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında çocuğun nitelikli cinsel istismarı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından, 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (e) bendi uyarınca beraat kararı verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Katılan Mağdure Vekilinin Temyiz İsteği
Özetle; olay nedeniyle mağdurenin psikolojik olarak etkilendiğine, sanığın mağdureyle görüşüp buluştuklarını ve fiziksel olarak yakınlaştıklarını beyan ettiğine, Mahkeme kararının bozulması istemine ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
İlk Derece Mahkemesinin Kabulü
“Sanığın Isparta ilinde asker olduğu, çarşı iznindeyken mağdure ile tanıştıkları ve mağdure’nin rızası dahilinde birlikte gezme amaçlı dolaştıkları, mağdurenin akıl sağlığının olmadığını bilmeden mağdure ile sanığın öpüştükleri, bunun dışında herhangi bir cinsel ilişkinin olmadığı olayda;
Her ne kadar sanık hakkında çocuğun cinsel istismarı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan dolayı cezalandırılması istenilmiş ise de,
-Sanığın sadece mağdure ile öpüştükleri bunun da mağdurun rızasıyla gerçekleştiğini savunması,
-Mağdure’nin birden fazla buluşmadan bahsetmesi,
-Sanığın savunmalarını destekler nitelikteki mağdure hakkında düzenlenen doktor raporları, mevcut gelişim (zeka) geriliğinin, söylediklerine itibar edilmeyi zorlaştırmış olması yanında ikrarla örtüştüğü ölçüde kabule olanak bulunması
-İddia edilen olayların gerçekleştiği yerlerin etrafta bulunan kişilerce görülüp duyulabilecek yerler olması,
-Tarafların duruşmalar sürecinde gözlemlenen halleri ve tüm dosya kapsamı birlikte değerlendirildiğinde; Olay tarihinde yaşanan olayın sadece öpüşmekten ibaret olduğu bunun da mağdurenin rızası dahilinde gerçekleştiği,
Sanığın mağdura zorla alıkoyup cinsel saldırıda bulunduğuna dair mağdurenin ortaya attığı soyut iddialar dışında sanığın savunması aksine, mahkumiyetine yetecek ölçüde, şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı bir delil bulunmadığı anlaşılmakla;
Sanığın atılı suçlardan beraatine karar vermek yönünde Mahkememizde tam bir vicdani kanaat oluşmuş olup, aşağıdaki şekilde hüküm kurulmuştur.” şeklindedir.

IV. GEREKÇE
1. Olayın intikal şekli ve zamanı, savunma, katılan mağdure hakkında düzenlenen raporlar ile tüm dosya kapsamı karşısında Mahkemenin kabulünde hukuka aykırılık görülmemiştir.

2. Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, Mahkemenin yargılama sonuçlarına uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dava dosyası içeriğine göre, katılan mağdure vekilinin yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddine karar verilmesi gerektiği anlaşılmıştır.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Isparta 1. Ağır Ceza Mahkemesinin, 25.12.2014 tarihli ve 2013/258 Esas, 2014/373 Karar sayılı kararında katılan mağdure vekili tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden katılan mağdure vekilinin temyiz sebeplerinin reddiyle hükümlerin Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

30.03.2023 tarihinde karar verildi.