YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/3871
KARAR NO : 2023/2505
KARAR TARİHİ : 26.04.2023
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun cinsel istismarı
HÜKÜM : Beraat
Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir oldukları, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Nazilli 1. Ağır Ceza Mahkemesinin, 29.12.2014 tarihli ve 2014/109 Esas, 2014/339 Karar sayılı kararı ile yüklenen suçun sanık tarafından işlendiğinin sabit olmaması nedeniyle 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (e) bendi uyarınca beraatine karar verilmiştir.
2. Dava dosyası, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca tanzim olunan, 18.12.2017 tarihli ve 14-2015/57937 sayılı bozma görüşlü Tebliğname ile Daireye tevdi edilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
O Yer Cumhuriyet Savcısının Temyizi İstemi
Mağdurenin, amcası sanık aleyhine olan ilk beyanları mağdurenin bu olayı ilk kez sınıf arkadaşı …. ****’… anlattığı, tanık …. ****’ında öğretmenleri olan tanık …. *****’la bu durumu paylaştığı, …. *****’ın beyanları, okul tarafından tutulan 18.02.2014 tarihli tutanak, adli tıp raporu ve tüm dosya kapsamı bir bütün olarak değerlendirildiğinde sanığın üzerine atılı suçu işlediğinin sabit olduğu halde mahkumiyeti yerine yasal olmayan gerekçelerle beraatine karar verilmesinin usul ve kanuna aykırı olduğuna ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
Mağdure, öğrenim gördüğü … ********* … … Ortaokul Müdürlüğünün görevlendirmesi ile 18.02.2014 tarihinde … … tarafından düzenlenen tutanak içeriğinde amcası olan sanık …’in hem cinsel organına, hem de büyük abdestini yaptığı yerden içeriye soktuğunu belirtmiş olup aynı gün jandarmada vermiş olduğu ifadesinde ise amcası …’in kendisine sarılmış vaziyette gördüğünü kendisinin ne yapıyorsun diye sorduğunda kalkıp yatağına gideceği esnada cinsel organının açıkta olduğunu gördüğünü, hemen pantolonun içerisine koyduğunu, 16.02.2014 tarihinde de kalçasına cinsel organını dokundurduğunu hissettiğini, yine sanığın cinsel organını açıkta üzeri giyinik vaziyette gördüğünü belirtmiş olup, mahkemedeki ifadesinde ise bu ifadelerinin doğru olmadığını, şaka olsun diye söylediğini belirttiği, ilk anda organ sokma sureti ile cinsel istismardan bahsedildiği, sonraki kolluk ifadesinde ise sanığın kalçasına cinsel organını dokundurduğunu hissettiğini belirtmiştir. Olayın ortaya çıktığı gün okulda öğretmenlerine, sınıfta arkadaşına, karakolda jandarma görevlilerine verdiği ifadelerin çelişkili ve birbirine yakın olmayan ifadeler olduğu tespit edilmişir. Mağdurenin ilk ifadesinde organ sokmak suretiyle cinsel istismarda bulunduğunu belirtmesine rağmen Adnan Menderes Üniversitesince düzenlenen raporda hymen bütünlüğünün korunduğu, akut veya kronik livata bulgusuna rastlanılmadığı belirtilmiştir. Tüm bu hususlar göz önüne alındığında sanığın atılı suçu işlediğine dair mahkumiyetine yeterli her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil bulunmadığı, şüpheden sanık yararlanır ilkesi de göz önüne alınarak sanığın beraati yönünde karar verilmiştir.
IV. GEREKÇE
1. Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin yargılama sonuçlarına uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dava dosyası içeriğine göre, o yer Cumhuriyet savcısının yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddine karar verilmesi gerektiği anlaşılmıştır.
2. Onama sebebine uygun olarak Tebliğnamede bozma isteyen düşünceye iştirak edilmemiştir.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Nazilli 1. Ağır Ceza Mahkemesinin, 29.12.2014 tarihli ve 2014/109 Esas, 2014/339 Karar sayılı kararında o yer Cumhuriyet savcısınca öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden o yer Cumhuriyet savcısının temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
Dava dosyasının mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
26.04.2023 tarihinde karar verildi.