Yargıtay Kararı 9. Ceza Dairesi 2021/3597 E. 2023/2042 K. 05.04.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/3597
KARAR NO : 2023/2042
KARAR TARİHİ : 05.04.2023

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Çocuğun cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜMLER : Beraat

Sanık hakkında kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenlerin hükümleri temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteklerinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteklerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Bafra Ağır Ceza Mahkemesinin, 10.12.2014 tarihli ve 2014/182 Esas, 2014/202 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında çocuğun cinsel istismarı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (e) bendi uyarınca ayrı ayrı beraatine karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
A. Katılan Mağdure Vekilinin Temyiz Sebebi
Özetle, tüm dosya kapsamına göre sanığın üzerine atılı suçları işlediğine, mağdurenin yaşı nazara alındığında hayal kurmasının mümkün olmadığına, anlatımlarının istikrarlı olduğuna, sanığın cezalandırılması gerektiğine, sanık hakkında atılı suçlardan beraat kararı verilmesinin usul ve kanuna aykırı olduğuna ve sair hususlara ilişkindir.

B. Sanık Müdafinin Temyiz Sebebi
Özetle, sanık hakkında atılı suçlardan beraat kararı verilmesine rağmen beraat eden sanık lehine vekalet ücreti verilmemesi sebebiyle kararın bozulmasına veya sanık lehine vekalet ücreti eklenmek suretiyle kararın düzeltilerek onanması gerektiğine ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
Mahkemece ”Katılan … ****** ile sanığın resmi olarak evli olup mağdurenin katılanın ilk evliliğinden olma kızı olduğu, mağdurenin bir ay boyunca on beş defa maruz kaldığını iddia ettiği eylemleri babası olan katılan … ******’e veya kolluk makamlarına bildirmesine engel bir durum yokken bildirmeyip sanığın, katılan … ****** tarafından cinsel saldırıya maruz kaldığına ilişkin şikayette bulunduğu dosyada tanık olarak ifade verdiği esnada bildirmesi, mağdurenin istikrarlı olmayan ifadeleri ile mağdurenin cinsel saldırıya maruz kaldığına dair vücudunda iz veya emarenin bulunmaması hususları birlikte değerlendirildiğinde sanığın müsnet suçları işlediğine dair cezalandırılmasına yeterli her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil elde edilemediğinden sanığın atılı suçlardan beraatine …” şeklindeki gerekçeyle hükümler kurulduğu ve kendisini vekaletnameli müdafii ile temsil eden sanık lehine vekalet ücretine hükmedilmediği anlaşılmıştır.
Deliller; Sanık savunması, mağdure beyanları, sanığa ait adli sicil ve nüfus kaydı, Adli raporlar, sanığın sosyal ve mali durumunu gösterir yazı cevabı ile dosyadaki tüm bilgi ve belgelerden ibarettir.

IV. GEREKÇE
A. Katılanlar Vekillerinin Temyiz İstemleri Yönünden
Mahkemenin gerekçesi ve tüm dosya kapsamına göre, yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı anlaşılmakla kararda bu yönüyle hukuka aykırılık bulunmamış, katılanlar vekilinin temyiz sebebi yerinde görülmemiştir.

B. Sanık Müdafiinin Temyiz İstemi Yönünden
Hüküm kurulurken 1136 sayılı Avukatlık Kanunu’nun 164 ve 168 inci maddeleri ile hüküm tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin 13 üncü maddesinin beşinci fıkrası uyarınca beraat eden ve kendisini vekaletnameli müdafii ile temsil ettiren sanık yararına hazine aleyhine maktu vekalet ücretine hükmedilmesi gerekirken bu konuda bir değerlendirmede bulunulmaması hukuka aykırı bulunmuştur.

V. KARAR
Gerekçenin (B) bölümünde açıklanan nedenle Bafra Ağır Ceza Mahkemesinin, 10.12.2014 tarihli ve 2014/182 Esas, 2014/202 Karar sayılı kararına yönelik sanık müdafiinin temyiz istemleri yerinde görüldüğünden hükmün1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi uyarınca BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322 nci maddesi gereği hükmün yargılama giderlerine ilişkin (2). paragrafından sonra gelmek üzere “Sanığın kendisini vekil ile temsil ettirdiği anlaşıldığından hüküm tarihindeki Avukatlık Asgari Ücret Tarifesine göre belirlenen 3.000 TL maktu vekâlet ücretinin hazineden alınarak sanığa verilmesine” ibaresinin eklenmesi suretiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA,

Dava dosyasının Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

05.04.2023 tarihinde karar verildi.