Yargıtay Kararı 9. Ceza Dairesi 2021/26973 E. 2022/7345 K. 04.07.2022 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/26973
KARAR NO : 2022/7345
KARAR TARİHİ : 04.07.2022

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Nitelikli cinsel saldırı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Sanıklardan …’ın atılı suçlardan mahkumiyeti ile …’in müsnet suçlardan beraatine dair Antalya 11. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 07.04.2021 tarih ve 2020/85 Esas ve 2021/141 Karar sayılı hükümlere ilişkin istinaf başvurusunun sanıklardan … hakkında kurulan hükümler yönünden esastan reddine, … hakkında kurulan hükümler açısından ise istinaf başvurusunun kabulüyle hükümlerin kaldırılarak müsnet suçlardan mahkumiyetine

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınıp, 5271 sayılı CMK’nın 299/1. maddesi uyarınca takdiren duruşmasız yapılan incelemede dosya tetkik edildi.
Türkiye Cumhuriyeti Anayasasının 40/2. madde ve fıkrasında yer alan “Devlet, işlemlerinde, ilgili kişilerin hangi kanun yolları ve mercilere başvuracağını ve sürelerini belirtmek zorundadır” ve 5271 sayılı CMK’nın 34/2. madde ve fıkrasında bulunan “Kararlarda, başvurulabilecek kanun yolu, süresi, mercii ve şekilleri belirtilir” şeklindeki düzenlemeler nazara alındığında, Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararda aynı Kanunun 291/1. maddesindeki temyize ilişkin on beş günlük kanuni sürenin belirtilmesinin yanı sıra süresinde verilen temyiz dilekçesiyle talep edildiği takdirde gerekçeli hükmün tebliğinden işlemeye başlayan yedi günlük süresi içerisinde gerekçeli temyiz dilekçesi verilmesinin zorunlu olduğuna dair CMK’nın 295/1. maddesinin de yer alması gerektiğinin gözetilmemesi nedeniyle sanık … müdafisinin temyiz dilekçesinin süresinde olduğu kabul edilerek gereği görüşüldü:
Sanık … hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
İlk derece mahkemesince verilen beraat hükmüne yönelik istinaf başvurusunun esastan reddine dair verilen karar temyiz edilmiş ise de atılı suçu düzenleyen 5237 sayılı TCK’nın 109/2. maddesinde yer alan temel cezanın ağırlaştırıcı haller nazara alınmaksızın üst sınırının 10 yılın altında olması nedeniyle Bölge Adliye Mahkemesince verilen karar 5271 sayılı CMK’nın 286/2-g. maddesine göre kesin olduğundan, katılan Bakanlık vekili ile katılanlar vekillerinin söz konusu hükme yönelik temyiz istemlerinin aynı Kanunun 298. maddesi gereğince REDDİNE,
Sanıklar hakkında nitelikli cinsel saldırı ve sanık … hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından kurulan hükümlerin temyiz incelenmesine gelince;
5271 sayılı CMK’nın 288 ve 294. maddelerinde yer alan düzenlemeler nazara alınıp, aynı Kanunun 289. maddesinde sayılan kesin hukuka aykırılık halleri ve sanık … ve müdafisi, katılan Bakanlık vekili, katılanlar vekillerinin temyiz dilekçelerinde belirttikleri nedenler de gözetilerek yapılan değerlendirmede, Bölge Adliye Mahkemesi tarafından gerçekleştirilen yargılama neticesinde sanıklardan … hakkında kurulan hüküm yönünden istinaf başvurusunun esastan reddine ve … hakkında kurulan hükümler açısından ise istinaf başvurusunun kabulüyle hükümlerin kaldırılarak sanığın nitelikli cinsel saldırı ile kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından mahkumiyetine dair kurulan hükümlere yönelik temyiz sebepleri yerinde görülmediğinden, sanık … ve müdafisi, katılan Bakanlık vekili, katılanlar vekillerinin temyiz istemlerinin 5271 sayılı CMK’nın 302/1. madde ve fıkrası gereğince esastan reddiyle hükümlerin ONANMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 6. Ceza Dairesine gönderilmesine, 04.07.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.