YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/24439
KARAR NO : 2023/4541
KARAR TARİHİ : 22.06.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2015/610 E., 2016/375 K.
SUÇ : Cinsel taciz
HÜKÜM : Beraat
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama

Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenlerin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteklerinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteklerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1.Gediz Asliye Ceza Mahkemesinin, 03.05.2016 tarihli ve 2015/610 Esas, 2016/375 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında cinsel taciz suçundan, 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (e) bendi uyarınca beraat kararı verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
1.Katılan mağdure vekilinin temyiz isteği
Tanık …’in sanığı okul önünde görerek uyardığına dair beyanlarına Mahkemece itibar edilmediğine, mağdurenin aşamalardaki uyumlu iddiaları gözetilerek sanığın mahkumiyeti gerektiğine ilişkindir.

2.Katılan …’in temyiz isteği,
Hükmü temyiz etme iradesinden ibarettir.

III. OLAY VE OLGULAR
Tüm dosya kapsamı hep birlikte değerlendirildiğinde; her ne kadar sanık hakkında cinsel taciz suçundan cezalandırılması istemi ile kamu davası açılmış ise de; katılan mağdurenin aşamalarda farklılık gösteren beyanları, 24.03.2016 tarihinde katılan mağdureden sonra dinlenen rehber öğretmen bilirkişinin beyanı, katılan mağdurenin olaya bizzat şahit olduklarını mahkemede ifade ederek dinlenmesini istediği tanıklar … ve …’nın iddia edilen olayı doğrulamaması dikkate alındığında, katılan mağdurenin soyut iddiasından başka sanığın atılı suçu işlediğine dair her türlü şüpheden uzak, somut, yeterli, inandırıcı delil elde edilemediği anlaşılıp sanığın üzerine atılı suçu işlediği sabit olmadığından “Şüpheden sanık yararlanır” ilkesi de dikkate alınarak 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (e) bendi uyarınca beraatine karar verilmiştir.

IV. GEREKÇE
Sanık hakkında kurulan hükümde, yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı anlaşılmakla, hukuka aykırılık görülmemiştir.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Gediz Asliye Ceza Mahkemesinin, 03.05.2016 tarihli ve 2015/610 Esas, 2016/375 Karar sayılı kararında katılan … ile katılan mağdure vekili tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden katılan … ile katılan mağdure vekilinin temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

22.06.2023 tarihinde karar verildi.