YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/2343
KARAR NO : 2023/734
KARAR TARİHİ : 20.02.2023
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SAYISI :
Sanık hakkında kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Sanık hakkında beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun cinsel istismarı ile çocuğun kaçırılması ve alıkonulması suçlarından dava açılmıştır.
2. Tekirdağ 2. Ağır Ceza Mahkemesinin, 09.06.2014 tarihli ve 2013/85 Esas, 2014/129 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında zincirleme şekilde çocuğun cinsel istismarı suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 103 üncü maddesinin birinci fıkrasının (b) bendi yollamasıyla birinci fıkrası, 43 üncü ve 62 nci maddelerinin birinci fıkraları uyarınca 4 yıl 2 ay, çocuğun kaçırılması ve alıkonulması suçundan aynı kanunun 234 üncü maddesinin ikinci fıkrası ve 62 nci maddesinin birinci fıkrası uyarınca 2 ay 15 gün hapis ceza ile cezalandırılmasına, 53 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
3. Dava dosyası, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca tanzim olunan, 28.06.2017 tarihli ve 14-2014/345338 sayılı, çocuğun kaçırılması ve alıkonulması suçu yönünden onama, çocuğun cinsel istismarı suçu yönünden bozma görüşlü Tebliğname ile Daireye tevdi olunmuştur.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık müdafiinin temyiz isteği; mağdure beyanı dışında delil olmaması nedeniyle her iki suç yönünden de beraat kararı verilmesi istemine ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
Ailesi tarafından zorla istemediği bir kişi tarafından evlendirilmek istenen mağdurenin sanık eniştesi ve ablasının birlikte ikamet ettikleri eve ailesinin izni olmaksızın geldiği, yanında çalıştığı tanık …’nın mağdurenin sürekli ağladığını farketmesi ve mağdureyi sorgulaması üzerine mağdurenin sanığın istismar eylemlerinden tanığa bahsettiği ve intikalin bu şekilde gerçekleştiği, mahkemece yapılan yargılama neticesinde sanığın kaçamaklı ikrarı ve beyanlarının hayatın olağan akışına aykırı olduğu, mağdurenin iddialarının oluşa uygun bulunduğu gerekçesiyle isnat olunan suçların sanık tarafından işlendiği sabit görülerek atılı suçlarından hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği anlaşılmıştır.
IV. GEREKÇE
A. Sanık Hakkında Çocuğun Cinsel İstismarı Suçundan Kurulan Mahkumiyet Hükmüne İlişkin Temyiz isteği Yönünden
1. Sanık savunması, mağdurenin beyanları, tanık anlatımları ve tüm dosya kapsamına göre yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz sebepleri reddedilmiştir.
2. Hükümden sonra 24.11.2015 günlü, 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ilamı ile 5237 sayılı Kanun’un 53 üncü maddesi yönünden kısmi iptal kararı verildiğinden, anılan husus nazara alınarak yeniden değerlendirme yapılmaması dışında bir hukuka aykırılık görülmemiştir.
3. Mahkemenin kabulü ve uygulamasına göre, karar başlığında suç tarihinin 27.03.2012 ve sonrası yerine, 27.03.2012 ve öncesi olarak yazılması mahallinde düzeltilebilir yazım hatası olarak kabul edilmiştir.
4. Onama sebebine uygun olarak Tebliğnamede bozma isteyen görüşe iştirak edilmemiştir.
B. Sanık Hakkında Çocuğun Kaçırılması ve Alıkonulması Suçundan Kurulan Mahkûmiyet Hükmüne İlişkin Temyiz İsteği Yönünden
1. Sanığın yargılama konusu eylemi için, 5237 sayılı Kanun’un 234 üncü maddesinin üçüncü fıkrası uyarınca belirlenecek cezanın türü ve üst haddine göre aynı Kanun’un 66 ncı maddesinin birinci fıkrasının (e) bendi gereği 8 yıllık olağan zamanaşımı süresinin öngörüldüğü anlaşılmıştır.
2. 5237 sayılı Kanun’un 67 nci maddesinin ikinci fıkrasının (d) bendi uyarınca zamanaşımı süresini kesen son işlemin 09.06.2014 tarihli mahkûmiyet kararı olduğu ve bu tarihten, temyiz incelemesi tarihine kadar, 8 yıllık olağan zamanaşımı süresinin gerçekleşmiş olduğu belirlenmiştir.
3. Temel cezanın tayininde uygulanan kanun maddesinin 5237 sayılı Kanun’un 234 üncü maddesinin üçüncü fıkrası yerine ikinci fıkrası olarak gösterilmesi birinci bentte açıklandığı üzere zamanaşımı süresinin dolduğu gözetilerek bozma nedeni yapılmamıştır.
4. Bozma sebebine uygun olarak Tebliğnamede onama isteyen görüşe iştirak edilmemiştir.
V. KARAR
1. Gerekçenin (A) bölümünde açıklanan nedenlerle Tekirdağ 2. Ağır Ceza Mahkemesinin, 09.06.2014 tarihli ve 2013/85 Esas, 2014/129 Karar sayılı kararına yönelik çocuğun cinsel istismarı suçundan kurulan hüküm yönünden sanık müdafiinin temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322 nci maddesi gereği hüküm fıkrasında yer alan 5237 sayılı Kanun’un 53 üncü maddesinin uygulanması ile ilgili bölümün çıkartılarak yerine “Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı da nazara alınmak kaydıyla sanık hakkında 5237 sayılı Kanun’un 53 üncü maddesinin birinci, ikinci ve üçüncü fıkralarının uygulanmasına” ibaresinin eklenmesi suretiyle hükmün, Tebliğname’ye aykırı olarak oy birliğiyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
2. Gerekçenin (B) bölümünde açıklanan nedenlerle Tekirdağ 2. Ağır Ceza Mahkemesinin, 09.06.2014 tarihli ve 2013/85 Esas, 2014/129 Karar sayılı kararına yönelik çocuğun kaçırılması ve alıkonulması suçundan kurulan hüküm yönünden sanık müdafiinin temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesinin birinci fıkrası gereği BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322 nci maddesinin birinci fıkrasının (1) numaralı bendinin verdiği yetkiye dayanılarak sanık hakkındaki kamu davasının 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin sekizinci fıkrası gereği gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle DÜŞMESİNE,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
20.02.2023 tarihinde karar verildi.