YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/20032
KARAR NO : 2021/7858
KARAR TARİHİ : 21.09.2021
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Nitelikli cinsel saldırı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma (sanıklar); özel hayatın gizliliğini ihlal (sanıklar … ile …)
HÜKÜM : Sanıkların cinsel saldırı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçları ile sanıklar … ve …’in ayrıca özel hayatın gizliliğini ihlal suçundan mahkumiyetlerine dair Gaziantep 11. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 16.10.2020 gün ve 2019/416 Esas, 2020/287 Karar sayılı hükümlere ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddi, sanık … müdafisinin özel hayatın gizliliğini ihlal suçundan verilen karara yönelik temyiz isteminin reddi
Bölge Adliye Mahkemesince verilen hükümler ile temyiz isteminin kısmen reddine dair ek karar temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınıp, sanıklar müdafilerinin istinaf incelemesi neticesinde kurulan hükümler ile ek kararı süresinde temyiz etmelerinden sonra sanık … müdafisinin dosyaya sunduğu ve sanıklar … ile …’ın ise bulundukları cezaevi aracılığıyla gönderdikleri dilekçeler ve bu hususta düzenlenen tutanak beyanlarıyla mevcut temyiz istemlerinden feragat ettikleri anlaşıldığından, incelemenin sanık … müdafisi ile müşteki Bakanlık vekilinin temyizleriyle sınırlı ve hükmolunan ceza miktarlarına göre 5271 sayılı CMK’ nın 299/1. maddesi uyarınca duruşmasız yapılan incelemede dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Müşteki Bakanlık vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde;
6284 sayılı Ailenin Korunması ve Kadına Karşı Şiddetin Önlenmesine Dair Kanunun 20/2. maddesi uyarınca davaya katılma hakkı bulunan Aile ve Sosyal Hizmetler Bakanlığına yokluğunda yapılan yargılamaya ilişkin olarak mahkemelerce re’sen ihbarda bulunulmasının zorunlu olup olmadığı hususunda Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulunca yapılan toplantı sonucunda verilen 13.12.2019 gün ve 2019/6 Esas, 2019/7 sayılı içtihadı birleştirme kararı ile Bakanlığa bildirimde bulunulmasının zorunlu olmadığının kabul edilmesi ve 5271 sayılı CMK’nın 237/2. maddesine göre kanun yolu muhakemesinde davaya katılma talebinde bulunulamayacağının anlaşılması karşısında, Bakanlık vekilinin davaya katılma ve hükmü temyize hakkı bulunmadığından vaki temyiz isteminin aynı Kanunun 298. maddesi uyarınca REDDİNE,
Sanık … müdafisinin temyiz isteminin incelenmesine gelince;
5271 sayılı CMK’nın 288 ve 294. maddelerinde yer alan düzenlemeler nazara alınıp, aynı Kanunun 289. maddesinde sayılan kesin hukuka aykırılık halleri ile sanık müdafisinin temyiz dilekçesinde belirttiği nedenler de gözetilerek yapılan değerlendirmede, Bölge Adliye Mahkemesi tarafından gerçekleştirilen inceleme neticesinde vaki istinaf başvurusunun esastan reddine dair kurulan hükme yönelik temyiz sebepleri yerinde görülmediğinden, sanık … müdafisinin temyiz isteminin 5271 sayılı CMK’nın 302/1. madde ve fıkrası gereğince esastan reddiyle hükmün ONANMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 17. Ceza Dairesine gönderilmesine, 21.09.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.