Yargıtay Kararı 9. Ceza Dairesi 2021/20028 E. 2022/3138 K. 04.04.2022 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/20028
KARAR NO : 2022/3138
KARAR TARİHİ : 04.04.2022

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Çocuğun cinsel istismarı
HÜKÜM : Sanığın atılı suçtan mahkumiyetine dair mahkumiyetine dair Adana 7. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 14.07.2020 gün ve 2019/449 Esas, 2020/187 Karar sayılı hükme yönelik istinaf başvurusunun kabulüyle hükmün kaldırılarak sanığın sarkıntılık suretiyle çocuğun cinsel istismarı suçundan mahkumiyetine

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınıp, hükmedilen ceza miktarına göre duruşmalı inceleme talebinin 5271 sayılı CMK’nın 299/1. maddesi uyarınca reddiyle duruşmasız yapılan değerlendirmede Dairemizin 2021/19384 esasında kayıtlı bağlantılı dosyayla birlikte gerçekleştirilen incelemede gereği görüşüldü:
Katılan mağdure vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde;
5271 sayılı CMK’nın 294/1. maddesinde yer alan “Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır.” ve aynı Kanunun 295/1. maddesindeki “Temyiz başvurusunda temyiz nedenleri gösterilmemişse temyiz başvurusu için belirlenen sürenin bitmesinden veya gerekçeli kararın tebliğinden itibaren yedi gün içinde hükmü temyiz olunan bölge adliye mahkemesine bu nedenleri içeren bir ek dilekçe verilir” şeklindeki düzenlemeler gözetilerek yapılan değerlendirmede, katılan mağdure vekilinin tefhim edilen hükümle ilgili verdiği 15.01.2021 havale tarihli süre tutum dilekçesinde herhangi bir temyiz sebebi göstermeyip, 13.02.2021 günü usulüne uygun şekilde gerekçeli hükmün tebliğiyle işlemeye başlayan yedi günlük kanuni süresi içerisinde de gerekçeli temyiz dilekçesi vermediği anlaşıldığından, vaki temyiz isteminin CMK’nın 298. maddesi gereğince REDDİNE,
Sanık ve müdafilerinin temyiz istemlerinin incelenmesine gelince;
Olayın intikal şekli ve zamanı, mağdurenin aşamalarda başka delille desteklenmeyen soyut beyanları, tanık anlatımları, savunma ve tüm dosya kapsamı nazara alındığında, sanığın üzerine atılı suçu işlediğine dair cezalandırılmasına yeter, her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil bulunmadığı gözetilerek beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanık ve müdafilerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, Adana Bölge Adliye Mahkemesi 12. Ceza Dairesinin 13.01.2021 gün ve 2020/1746 Esas, 2021/25 Karar sayılı vaki istinaf başvurusunun kabulüyle hükmün kaldırılarak sanığın sarkıntılık suretiyle
çocuğun cinsel istismarı suçundan mahkumiyetine dair hükmünün 5271 sayılı CMK’nın 302/2-4. madde ve fıkrası gereğince BOZULMASINA, dosyanın Adana Bölge Adliye Mahkemesi 12. Ceza Dairesine gönderilmesine, 04.04.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.