YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/19943
KARAR NO : 2023/4544
KARAR TARİHİ : 22.06.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2015/245 E., 2016/347 K.
SUÇLAR : Cinsel taciz, kasten yaralama
HÜKÜMLER : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Kısmî ret, kısmî onama

Suça sürüklenen çocuğun temyiz isteği yönünden karar tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 310 uncu maddesinin birinci fıkrasında belirlenen bir haftalık kanuni süre geçtikten sonra temyiz talebinde bulunduğu anlaşılmıştır.

Sanık hakkında kurulan hükmün, karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Kanun’un 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
Kastamonu 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 17.05.2016 tarihli ve 2015/245 Esas, 2016/347 Karar sayılı kararı ile;
a) Sanık hakkında cinsel taciz suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 105 inci maddesinin birinci fıkrası, 43 üncü maddesinin ikinci fıkrası delaletiyle 43 üncü maddesinin birinci fıkrası, 53 üncü ve 58 inci maddesi uyarınca 7 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve hak yoksunluklarına;
b) Suça sürüklenen çocuk hakkında kasten yaralama suçundan 5237 sayılı Kanun’un 86 ncı maddesinin birinci fıkrası, 86 ncı maddesinin üçüncü fıkrasının (e) bendi, 87 nci maddesinin birinci fıkrasının (d) bendi ve son cümlesi ve 31 inci maddesinin üçüncü fıkrası uyarınca 3 yıl 4 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın Temyiz İstemi
Cinsel taciz içeren bir eyleminin olmadığına, şikayetçilerin kendilerini haklı çıkarmak adına iftira attıklarına ve kararın bozulması gerektiğine ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
Mahkemece ”Olay günü mağdur… ve katılanlar…, …, … ve …’in gezmek için ilimizde bulunan saat kulesine gezmeye gittikleri, arabadan indikleri, biraz dolaştıktan sonra katılanlar…, …, … ve …’in arabaya bindikleri, mağdur…’nın ayakkabısını bağlamak için geride kaldığı, o esnada motosiklet ile olay yerinde bulunan Suça Sürüklenen çocuk … ve sanık …’in mağdur…’nın üzerine motor ile geldiği,…’nı ne yapıyorsunuz demesi üzerine güzelim dediği,…’nın uzaklaşmalarını söylediği ve diğer katılanların yanına doğru gittiği bu esnada, Suça sürüklenen çocuk ve sanığın cinsel içerikli sözler söylemeye devam ettiği, mağdur ve katılanların geldikleri araçlarına binerek uzaklaşmak istedikleri sırada katılanlar …,… ve …’ e hitaben ‘Güzellere bakın çıtırlar yavrular ne yapıyorsunuz bu kızlar tam alta alınmalık kızlar’ dedikleri, motorsiklet üzerinde bulunan SSÇ… ve sanık …’in katılanların içinde bulundukları araçın önünde zik zaklar çizerek tacize devam ettikleri, bu sırada SSÇ… ve …’in üzerinde bulundukları motorun dengesini kaybettiği ve yere düştükleri, bunun üzerine …’in aracından indiği, SSÇ… ve …’in düştükleri yerden kalktığı, SS Ç…’nın cebinde bulunan bıçağı çıkarttığı ve …’in karın bölgesinden bıçakla yaraladığı, bunu gören …’in olay yerinden uzaklaştığı, SS Ç…’nın da bıçaklama olayını gerçekleştirdikten sonra olay yerinden uzaklaştığı, katılan …’in olay nedeniyle basit tıbbi müdahele ile giderilemez şekilde yaralandığı ve hayati tehlike geçirdiği, sanıkların üzerine atılı cinsel taciz suçlamasını kabul etmedikleri ancak hazırlık aşamasında alınan mağdur beyanı ve mahkememiz huzurunda alınan katılan beyanları ile olayın bu şekilde meydana geldiğinin sabit olduğu, bu nedenle SSÇ… ve sanık …’in savunmalarına bu nedenle itibar edilemeyeceği, ayrıca SSÇ…’nın katılan …’i yaraladığını, katılanlar ve mağdur beyanı dışında sanık …’in savunmasından da anlaşılacağı üzere Suça Sürüklenen çocuğun üzerine atılı yaralama suçunu işlediği, SSÇ… ve sanık …’in üzerine atılı suçlamaları işledikleri sabit olmakla” şeklindeki gerekçeyle mahkumiyet hükümleri kurulmuştur.

IV. GEREKÇE
A. Suça Sürüklenen Çocuk …’nın Temyiz İsteği Yönünden
Suça sürüklenen çocuk müdafiinin yüzüne karşı verilen karara karşı, karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesinin birinci fıkrasında belirtilen bir haftalık kanuni süre geçtikten sonra suça sürüklenen çocuğun bizzat 27.06.2016 tarihinde temyiz isteğinde bulunulduğu anlaşılmakla, suçu sürüklenen çocuğun temyiz isteğinin reddine karar verilmesi gerektiği belirlenmiştir.

B. Sanığın Temyiz İsteği Yönünden
1.Sanık hakkında kurulan hükümde, yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfının doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, hukuka aykırılık görülmemiştir.

2. Mağdure Tuğba’nın suç tarihinde on sekiz yaşından küçük olduğu nazara alınarak sanık hakkında 5237 sayılı Kanun’un 105 inci maddesinin birinci fıkrasının ikinci cümlesi gereği ceza verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz olmadığından bozma sebebi yapılmamıştır.

V. KARAR
A. Suça Sürüklenen Çocuğun Temyiz İsteği Yönünden
Gerekçenin (A) bölümünde açıklanan nedenlerle suça sürüklenen çocuğun temyiz isteğinin, 1412 sayılı Kanun’un 317 nci maddesi gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle REDDİNE,

B. Sanığın Temyiz İsteği Yönünden
Gerekçenin (B) bölümünde açıklanan nedenlerle, Kastamonu 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 17.05.2016 tarihli ve 2015/245 Esas, 2016/347 Karar sayılı kararında sanık tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden eleştiri dışında herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanığın temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

22.06.2023 tarihinde karar verildi.