YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/19353
KARAR NO : 2022/3158
KARAR TARİHİ : 05.04.2022
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı (mağdurlara yönelik)
HÜKÜM : Suça sürüklenen çocuğun mağdurlar …, … ve … ‘e yönelik müsnet suçtan mahkumiyetine, (mağdur sayısınca) mağdurlar … ve … ilişkin atılı suçlardan beraatine dair Alanya 2. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 18.03.2020 gün ve 2018/397 Esas, 2020/103 Karar sayılı hükümlere yönelik istinaf başvurusunun mağdurlar … ile …’ya ilişkin atılı suçtan kurulan hükümler yönünden esastan reddi, mağdurlar …, … ve …’e yönelik müsnet suçtan kurulan hükümler yönünden kabulü ile hükümlerin kaldırılarak çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan mahkumiyetine (mağdur sayısınca)
Bölge Adliye Mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınıp, suça sürüklenen çocuk …’un temyiz aşamasında on sekiz yaşını bitirdikten sonra bulunduğu cezaevi müdürlüğü aracılığıyla verdiği 21.03.2022 günlü yazılı beyanında temyizden feragat ettiğini bildirmesi karşısında katılan Bakanlık vekili, mağdur … vekili, katılan mağdurlar … ve … ile katılanlar … ve … vekilinin temyizleriyle sınırlı yapılan incelemede dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Mağdur … vekilinin temyiz istemi ile katılan Bakanlık vekilinin mağdurlar …, … ve …’ya yönelik atılı suçtan kurulan hükümlere ilişkin temyizinin incelenmesinde;
Suç tarihinde on bir yaşını doldurmayan mağdur …’in velayet hakkına sahip annesi ve babası olan Durdu ile Kadir’in kovuşturma aşamasında alınan beyanlarında suça sürüklenen çocuktan şikayetçi olmadıklarını beyan etmeleri karşısında, yaş küçüklüğü nedeniyle tayin edilen vekilin hükmü temyize hakkı bulunmadığı ve 5271 sayılı CMK’nın 294/1. maddesinde yer alan “Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır” şeklindeki düzenleme de gözetilerek yapılan değerlendirmede, katılan Bakanlık vekilinin temyiz dilekçesinde anılan hükümler açısından
herhangi bir temyiz sebebi göstermediği anlaşıldığından, vaki temyiz istemlerinin aynı Kanunun 298. maddesi uyarınca REDDİNE,
Katılan mağdur … ile katılanlar … ve … vekilinin mağdur … açısından katılan Bakanlık vekilininde mağdurlar …, Ömer Hüseyin ve …yönünden verilen hükümlere yönelik temyiz istemlerinin incelenmesinde;
5271 sayılı CMK’nın 288 ve 294. maddelerinde yer alan düzenlemeler nazara alınıp, aynı Kanunun 289. maddesinde sayılan kesin hukuka aykırılık halleri ve katılan Bakanlık vekili ile katılan mağdur … ve katılanlar … ile … vekilinin temyiz dilekçelerinde belirttikleri nedenler de gözetilerek yapılan değerlendirmede, Bölge Adliye Mahkemesi tarafından gerçekleştirilen yargılama neticesinde vaki istinaf başvurusu ile hükümlerin kaldırılarak suça sürüklenen çocuğun müsnet suçtan mahkumiyetine dair kurulan hükümlere yönelik temyiz sebepleri yerinde görülmediğinden, katılan Bakanlık vekili ile katılan mağdur … ve katılanlar … ile … vekilinin temyiz istemlerinin 5271 sayılı CMK’nın 302/1. madde ve fıkrası gereğince esastan reddiyle hükmün ONANMASINA,
Katılan mağdur … ile katılanlar … ve … vekilinin mağdur …’ya karşı atılı suçtan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesine gelince;
Mağdurun aşamalardaki samimi anlatımları, savunma ile tüm dosya kapsamına göre suça sürüklenen çocuğun mağdura yönelik eylemlerinin 5237 sayılı TCK’nın 103/1-1,3. cümle, 43. maddelerinde düzenlenen çocuğun cinsel istismarı suçu kapsamında kaldığı nazara alınarak hüküm kurulması gerekirken yazılı şekilde beraat kararı verilmesi nedeniyle söz konusu hükme yönelik istinaf başvurusunun kabulü gerekirken esastan reddedilmesi,
Kanuna aykırı, katılan mağdur … ile katılanlar … ve … vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 6. Ceza Dairesinin 15.09.2020 gün ve 2020/807 Esas, 2020/1199 Karar sayılı vaki istinaf başvurusunun esastan reddine dair hükmünün 5271 sayılı CMK’nın 302/2-4. madde ve fıkrası gereğince BOZULMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 6. Ceza Dairesine gönderilmesine, 05.04.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.