Yargıtay Kararı 9. Ceza Dairesi 2021/19270 E. 2022/9383 K. 24.10.2022 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/19270
KARAR NO : 2022/9383
KARAR TARİHİ : 24.10.2022

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ :Çocuğun nitelikli cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM :Suça sürüklenen çocuğun atılı suçlardan mahkumiyetine dair Afyonkarahisar 1. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 08.07.2020 gün ve 2020/224 Esas, 2020/247 Karar sayılı hükümlere yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Katılan Bakanlık vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde;
5271 sayılı CMK’nın 294/1. maddesinde yer alan “Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır” şeklindeki düzenleme de gözetilerek yapılan değerlendirmede, katılan Bakanlık vekilinin temyiz dilekçesinde herhangi bir temyiz sebebi göstermediği, ayrıca kişiyi hürriyetinden yoksun bırakma suçundan hükmedilen cezanın miktar ve türü gözetildiğinde, 5271 sayılı CMK’nın 286/2-a. maddesi uyarınca ilk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair Bölge Adliye Mahkemesi kararlarının temyizi mümkün olmadığından, katılan Bakanlık vekilinin temyiz istemi ile kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçu açısından kurulan hükme karşı temyiz istemlerinin aynı Kanunun 298. maddesi gereğince REDDİNE,
Suça sürüklenen çocuk ve müdafisi ile katılan mağdure vekilinin çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan kurulan hükme yönelik temyiz istemlerinin incelenmesine gelince;
Olayın intikal şekli ve zamanı, suça sürüklenen çocuğun yaşı, sosyo-kültürel durumu, mağdurenin çocuk izlem merkezinde alınan ifadesindeki fiziki görünümü, mağdurenin yaşı konusundaki çelişkili beyanları ve suça sürüklenen çocuğun mağdurenin yaşını büyük olarak bildiğine dair savunması bütün olarak değerlendirildiğinde suça sürüklenen çocuk hakkında hata hükümlerinin uygulanması gerekirken yetersiz gerekçe ile mahkumiyetine karar verilmesi karşısında istinaf başvurusunun kabulü yerine esastan reddedilmesi,
Kabule göre de;
Suça sürüklenen çocuk hakkında 5237 sayılı TCK’nın 103/2, 31/3 maddeleri ile belirlenen 10 yıl 8 ay hapis cezasında aynı Kanunun 62. maddesi uyarınca indirim uygulanırken 8 yıl 10 ay 20 gün hapis cezası yerine 8 yıl 10 ay hapis cezasına hükmedilmesi suretiyle suça sürüklenen çocuk hakkında eksik ceza tayini nedeniyle istinaf başvurusunun kabulü yerine esastan reddi,
Kanuna aykırı, suça sürüklenen çocuk ve müdafisi ile katılan mağdure vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, Konya Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesinin 23.10.2020 gün 2020/1087 Esas, 2020/1107 Karar sayılı vaki istinaf başvurusunun esastan reddine yönelik hükmünün 5271 sayılı CMK’nın 302/2-4. madde ve fıkrası gereğince BOZULMASINA, bozma sebebine göre suça sürüklenen çocuğun TAHLİYESİNE, başka suçtan tutuklu veya hükümlü olmadığı takdirde derhal salıverilmesinin ilgili yerlere en seri şekilde bildirilmesi için müzekkere yazılmasına, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin Konya Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesine gönderilmesine, 24.10.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.