Yargıtay Kararı 9. Ceza Dairesi 2021/19115 E. 2023/3420 K. 23.05.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/19115
KARAR NO : 2023/3420
KARAR TARİHİ : 23.05.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2015/665 E., 2016/347 K.
SUÇ : Reşit olmayanla cinsel ilişki
HÜKÜM : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Düzelterek onama

Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
Kahramanmaraş 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 02.06.2016 tarihli ve 2015/665 Esas, 2016/347 Karar sayılı kararı ile sanığın 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 104 üncü maddesinin birinci fıkrası, 53 ve 58 inci maddesi gereğince cezalandırılmasına, hakkında hak yoksunluklarının ve tekerrür hükümlerinin uygulanmasına karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın Temyiz İstemi
İnfazının durdurulmasını, kendisine yapılan tebliğin usulsüz olduğunu, ailesinin ve kendisinin zor
durumda olduğunu, temyiz hakkının tanınmasını talep ettiğini, beraat etme şansının olduğunu ve diğer temyiz sebeplerini beyan ederek temyiz isteminde bulunmuştur.

III. OLAY VE OLGULAR
İlk Derece Mahkemesince; “Mağdur … ***’ın, müşteki … *** ve sanık … ***’ın öz kızları olduğu, olay tarihinden önce mağdur ile sanık … ***’ın tanışarak sevgili oldukları, olay tarihinde evlenmek amacıyla ailelerinin izin vermeyeceği düşüncesi ile kaçmaya karar verdikleri ve ilimizde bulunan bir pansiyona giderek orada kaldıkları, bu pansiyonda kaldıkları sırada mağdur ile sanık arasında yakınlaşma olduğu mağdurun rızasıyla cinsel ilişkiye girdikleri… anlaşılmakla tüm bu hususlara dair aşağıdaki hüküm kurulmuştur.” gerekçesiyle sanığın reşit olmayanla cinsel ilişki suçundan cezalandırılmasına karar verilmiştir.

IV. GEREKÇE
1.Kahramanmaraş 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 2009/590 Esas, 2010/378 Karar sayılı kararına konu suçun işlendiği sırada sanığın on iki – on beş yaş grubunda bulunduğu anlaşıldığından anılan ilamın tekerrüre esas alınması hukuka aykırı bulunmuştur.

2.Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımların düzeltme nedeni dışında doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, sanığın temyiz sebepleri yerinde görülmediğinden reddedilmiştir.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle Kahramanmaraş 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 02.06.2016 tarihli ve 2015/665 Esas, 2016/347 Karar sayılı kararına yönelik sanığın temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden duruşma yapılmaksızın 1412 sayılı Kanun’un 322 nci maddesinin verdiği yetki uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, (2) numaralı tekerrür hükümlerinin uygulanması ile ilgili paragrafın çıkartılması suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

23.05.2023 tarihinde karar verildi.