YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/18602
KARAR NO : 2023/2268
KARAR TARİHİ : 12.04.2023
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Cinsel taciz
HÜKÜM : Beraat
Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. … 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 15.07.2016 tarihli ve 2016/336 Esas, 2016/1384 Karar sayılı kararı ile sanığın cinsel taciz suçundan 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (e) bendi uyarınca beraatine karar verilmiştir.
2.Dava dosyası, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca tanzim olunan 10.12.2020 tarihli ve 14-2016/372195 sayılı, olayın tek şahidi …’nin 5271 sayılı Kanun’un 201 inci maddesinin birinci fıkrası ve 236 ncı maddesinin ikinci fıkrası gereğince duruşmada dinlenilmesinden sonra toplanacak delillere göre sanığın hukuki durumunun tayin edilmesi gerektiğinden bahisle hükmün bozulması görüşünü içeren Tebliğname ile Daireye tevdi edilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
O Yer Cumhuriyet Savcısının Temyiz İsteği
Şikayetçinin cinsel taciz iddiasının kollukta bilgisine başvurulan … tarafından doğrulandığı nazara alındığında; İlk Derece Mahkemesince mağdur ile …’nin beyanları alınmaksızın ve bu haliyle sanığa atılı suçun sabit olmasına rağmen mağdurun beyanlarını destekleyen iddia dışında delil elde edilemediği ve mağdur ile tanığa ulaşılamadığı gerekçeleriyle tanığın delil mahiyetinde olan ve mağdurun iddiasını destekleyen bu delil beyanı değerlendirilmeksizin sanığın atılı suçtan mahkumiyeti yerine beraatine karar verilmesinin yerinde olmadığına ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
İlk Derece Mahkemesi; her ne kadar sanığın şikayetçiye hitaben ”Çok güzelsin, sen onlara layık değilsin, gel senle odunluğa gidelim.” demek suretiyle cinsel taciz suçunu işlediği iddia edilerek kamu davası açılmış ise de, sanığın hiçbir aşamada suçlamayı kabul etmemesi, soruşturma evresinde ifadeleri alınan şikayetçi ile görgü tanığı …’nin usulüne uygun davetiye tebliğine rağmen duruşmalara katılmamaları, zorla getirme kararlarına olumsuz cevap verilmesi sebebiyle şikayetçi ile tanığa ulaşılamaması nazara alındığında; sanığın atılı suçu işlediğine dair her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı bir delil bulunmadığı gerekçesiyle beraat kararı vermiştir.
IV. GEREKÇE
Şikayetçinin kolluk ifadesi ile olay günü şikayetçinin yanında bulunup bizzat olaya tanık olması nedeniyle kolluk tarafından bilgisine başvurulan ve kovuşturma evresinde yapılan araştırmaya rağmen kendisine ulaşılamadığından mahkemece dinlenemeyen şikayetçinin kolluk görevlilerine beyan ettiği ‘… Mah. 206.Sok. No:29 …/…’ yerine ‘… Mah. … Sok. No:19 İç Kapı No:1 …/…’ adresine duruşma davetiyesinin gönderilmesi ve hakkında çıkartılan zorla getirme emrinin de …’nda oturduğu bilgisine erişilmesi nedeniyle bu adresin sorumluluk sahası dışında olduğundan bahisle infaz edilemediğine dair 15.07.2016 tarihli polis tutanağının tanzim edilmesi karşısında, şikayetçinin usulüne uygun bir şekilde duruşmaya davet edilerek olaya dair ayrıntılı beyanının alınması, ayrıca mağdureden tanık ….’nın açık adresinin sorularak mümkün olması halinde tanığın dinlenmesinden sonra toplanacak delillere göre sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri gerekirken eksik araştırma ile yazılı şekilde hüküm kurulması, hukuka aykırı görülmüştür.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle … 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 15.07.2016 tarihli ve 2016/336 Esas, 2016/1384 Karar sayılı kararına yönelik o yer Cumhuriyet savcısının temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği, Tebliğnameye uygun olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,
Dava dosyasının Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
12.04.2023 tarihinde karar verildi.