YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/18383
KARAR NO : 2023/744
KARAR TARİHİ : 20.02.2023
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI :
Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Bursa 9. Asliye Ceza Mahkemesinin, 09.06.2016 tarihli ve 2016/114 Esas, 2016/575 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında cinsel taciz suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 105 inci maddenin birinci fıkrası, ikinci fıkrasının (c) bendi ile son fıkrası, 62, 53 üncü maddeleri uyarınca 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir
2. Dava dosyası, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca tanzim olunan, 05.12.2020 tarihli ve 14-2016/341794 sayılı onama görüşlü Tebliğname ile Daireye tevdi edilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık temyiz isteminde özetle: Tarihe ve tarihi eser niteliğinde kabul edilen tarihi objelere karşı ilgisi olduğunu, Bursa ilinde ve çevresinde kendisini tanıyan arkadaşlarının böyle objelere rastladıklarında kendisine bilgi verip, tarihini ve geçmişini öğrenmeye çalıştıklarını, kendisinin de Kaçakçılık Şube müdürlüğünde görev yapan polislere bilgi verdiğini ve bugüne kadar 3 milyon dolar değerinde tarihi eser ele geçirilmesine katkı sağladığını, mesajları yanlışlıkla attığını, katılanın bundan dolayı işi bıraktığının doğru olmadığını, kendisinden para istediğini vermeyince şikayetçi olduğunu, beraat kararı verilmesini talep etmiştir.
III. OLAY VE OLGULAR
Katılan … ile sanık …’ın Kestel ilçesinde faaliyet gösteren … A.Ş. isimli işyerinde çalıştıkları, sanığın katılanın ustası olduğu ve birbirlerini tanıyor oldukları, sanığın kullandığı … (**) (**) numaralı telefonundan suç tarihinde saat 18.59 ve 19.00’da whatsapp programı üzerinden katılanın kullandığı … (**) (**) numaralı telefona insanların grupla cinsel ilişkiye girdiklerini gösteren birçok tarihi eser fotoğrafı gönderdiği, katılanın bu eylem nedeniyle çalıştığı işyerinden ayrılmak zorunda kaldığı, bahse konu gönderilen fotoğrafların çıktılarının dosya içerisinde mevcut bulunduğu, whatsapp gönderimlerinde sanığın katılana hitaben “…” şeklinde ve yine kabartma fotoğraflardaki cinsel görüntüleri kast ederek “Bak 4.000 yıllık” şeklinde mesaj göndermek suretiyle cinsel tacizde bulunduğu kabul edilerek hüküm kurulmuştur.
IV. GEREKÇE
1. Sanığın cinsel taciz eylemlerini aynı suç işleme kararının icrası kapsamında telefonla katılana mesaj atarak işlediği gözetilerek 5237 sayılı Kanun’un 105 inci maddesinin ikinci fıkrasının (d) bendinin tatbiki yerine, ayın Kanun’un 105 inci maddesinin ikinci fıkrasının (c) bendinin uygulanması hukuka aykırı bulunmuştur.
2. Bozma sebebine uygun olarak Tebliğnamede onama isteyen görüşe iştirak edilmemiştir.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Bursa 9. Asliye Ceza Mahkemesinin, 09.06.2016 tarihli ve 2016/114 Esas, 2016/575 Karar sayılı kararına yönelik sanığın temyiz istemi yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
20.02.2023 tarihinde karar verildi.