YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/18371
KARAR NO : 2023/549
KARAR TARİHİ : 09.02.2023

İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI :

Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Balıkesir 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 03.06.2016 tarihli ve 2016/58 Esas, 2016/497 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında cinsel taciz suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 105 inci maddesinin birinci fıkrası, ikinci fıkrasının (e) bendi ile 53 üncü maddesi uyarınca 3 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz isteği, soyut iddia ve beyan dışında delil bulunmaması, eylemin yanlış anlaşılmadan kaynaklandığına dair sunduğu fotoğrafların mahkemece değerlendirilmemesi, atılı suçun alt sınırının 6 ay olmasına rağmen 2 yıl hapis cezasına hükmedilmesi ve bu cezadan 5237 sayılı Kanun’un 105 inci maddesinin ikinci fıkrası (e) bendi uyarınca artırıma gidilmesinin hukuka aykırı olduğundan bahisle kararın bozulması gerektiğine ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
1. İlk derece mahkemesince, olay tarihinde kardeşiyle birlikte markete giden katılan mağdurenin yanına aracıyla yaklaşan sanığın, adres sorma bahanesiyle araç içerisinden cinsel organını katılan mağdureye göstermek suretiyle üzerine atılı cinsel taciz suçunu işlediğini kabul ederek mahkumiyetine karar verilmiştir.

2. Sanık aşamalarda katılan mağdureye adres sorduğunu ancak cinsel organını göstermediğini, katılan mağdurenin bacak arasına koyduğu bira şişesini cinsel organı sanmış olabileceğini savunarak üzerine atılı suçlamayı kabul etmemiştir.

IV. GEREKÇE
1. Katılan mağdurenin aşamalardaki samimi anlatımları, teşhis tutanağı ile sanığın suçtan kurtulmaya yönelik savunması karşısında, mahkemenin atılı suçun sanık tarafından işlendiği kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.

2. Mahkemece 5237 sayılı Kanun’un cezanın belirlenmesi başlıklı 61 inci maddesinin birinci fıkrasında belirtilen kriterler ile aynı Kanun’un 3 üncü maddesinin birinci fıkrasında ifade edilen cezada orantılılık ilkesi göz önünde bulundurulmak suretiyle sanık hakkında kurulan hükümde; 5237 sayılı Kanun’un 105 inci maddesinin birinci fıkrası son cümlesi kapsamında düzenlenen “Cinsel taciz” suçundan tayin edilen temel cezanın ”2 yıl” hapis olarak belirlenmesinde bir isabetsizlik görülmediğinden, hukuka aykırılık bulunmamıştır.

3. Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, sanığın yerinde görülmeyen diğer temyiz sebepleri de reddedilmiştir.

4. Dosyada mevcut adli sicil kaydına göre mükerrir olan sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanmaması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Balıkesir 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 03.06.2016 tarihli ve 2016/58 Esas, 2016/497 Karar sayılı kararında, eleştiri nedeni dışında sanık tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden

sanığın temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

09.02.2023 tarihinde karar verildi.