Yargıtay Kararı 9. Ceza Dairesi 2021/18265 E. 2023/1315 K. 09.03.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/18265
KARAR NO : 2023/1315
KARAR TARİHİ : 09.03.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Cinsel taciz
HÜKÜM : Beraat

Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Niğde Cumhuriyet Başsavcılığının, 23.03.2016 tarihli ve 2016/2143 Soruşturma, 2016/763 Esas sayılı iddianamesiyle sanık hakkında cinsel taciz ile kişilerin huzur ve sükununu bozma suçlarından kamu davası açıldığı anlaşılmıştır.

2. Niğde 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 02.06.2016 tarihli ve 2016/221 Esas, 2016/258 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında cinsel taciz suçundan beraat kararı verilmiştir.

3. Niğde 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 02.06.2016 tarihli ve 2016/221 Esas, 2016/258 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında kişilerin huzur ve sükununu bozma suçundan verilen mahkûmiyet hükmünün açıklanmasının geriye bırakıldığı anlaşılmıştır.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Katılan Vekilinin Temyiz İsteği
Özetle, verilen bu kararın mağduriyetlerini arttırdığına, kendisinden yaşça büyük olan sanık tarafından taciz edilen mağdurenin psikolojik olarak çöküntüye uğradığına, mağdurenin beyanlarının tanık beyanları ile desteklendiğine, kararın temyizen bozulması talebine ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
1. Katılan mağdurenin her gün etüt eğitimi için eski terminal yanındaki otobüs durağını kullandığı, sanığın bu durağın yakınında faaliyet gösteren akaryakıt istasyonunda çalışmakta olduğu, olay tarihinde etüt dönüşü otobüsten inen mağdurenin yanına gelen sanığın “Bir şey söyleyeceğim” dediği, katılan mağdurenin “Buyrun” demesi üzerine sanığın katılana hitaben “Ben senden hoşlanıyorum, siz de bunu fark etmişsinizdir” şeklinde sözler sarf ederek mağdureyi rahatsız ettiği, katılanın ise “Yürüyün gidin işinize” diyerek olay yerinden ayrıldığı, olay sonrasında sanığın aynı şekilde mağdurenin yanına gelerek benzer sözlerle ve mağdurenin hatırlamadığını belirttiği bir takım sözler sarf ettiği, sanığın, tanık …’e katılan mağdure ile arkadaş olabilmek amacıyla aracı olması için mesajlar çektiği olayda sanığın eylemlerinin cinsel taciz suçuna vücut verecek nitelikte olmadığı gerekçesiyle beraatine karar verildiği görülmüştür.

2. Sanığın eylemlerinin 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 123 üncü maddesinde düzenlenen kişilerin huzur ve sükununu bozma suçuna vücut verdiği kanaatiyle bu suçtan mahkûmiyetine karar verilmiş, 5271 sayılı Kanun’un 231 inci maddesinin beşinci fıkrası uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği görülmüştür.

IV. GEREKÇE
Tüm dosya kapsamı ve gerekçe içeriğine göre mahkemece kabul ve takdir kılınmış beraat hükmü usul ve kanuna uygun bulunmuş, kararda hukuka aykırılık görülmemiştir.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Niğde 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 02.06.2016 tarihli ve 2016/221 Esas, 2016/258 Karar sayılı kararında katılan vekili tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden katılan vekilinin temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

09.03.2023 tarihinde karar verildi.