YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/18117
KARAR NO : 2023/1088
KARAR TARİHİ : 06.03.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Cinsel taciz
HÜKÜM : Beraat

Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
İstanbul 22. Asliye Ceza Mahkemesinin, 14.06.2016 tarihli ve 2016/314 Esas, 2016/336 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında cinsel taciz suçundan, 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (e) bendi uyarınca beraat kararı verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Katılan … Temyiz İsteminde Özetle
Kararın usul ve yasaya aykırı olduğunu, bozulması gerektiğini beyan etmiştir.

III. OLAY VE OLGULAR
Sanık hakkında katılana karşı cep telefonu ile arayarak cinsel tacizde bulunduğu iddiasıyla açılan kamu davasında; katılanın duruşma beyanına göre telefonla arayan kişinin sesinin duruşmada dinlediği sanığın sesine benzemediğini, sanığı tanımadığını ifade edip kendisini arayan kişinin kendisini ve eşini tanıyan birisi olduğunu belirtmesi, sanığın savunması dikkate alındığında, kendisinin katılanı arayarak telefonla cinsel taciz ettiğine ilişkin delil bulunmaması sebebiyle beraat kararına hükmedilmiştir.

IV. GEREKÇE
Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, Mahkemenin yargılama sonuçlarına uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dava dosyası içeriğine göre, katılanın yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddine karar verilmesi gerektiği anlaşılmıştır.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle İstanbul 22. Asliye Ceza Mahkemesinin, 14.06.2016 tarihli ve 2016/314 Esas, 2016/336 Karar sayılı kararında katılan tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden katılanın temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
06.03.2023 tarihinde karar verildi.