YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/18009
KARAR NO : 2023/1204
KARAR TARİHİ : 07.03.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Cinsel taciz
HÜKÜM : Mahkûmiyet

Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
Mersin 18. Asliye Ceza Mahkemesinin, 30.06.2016 tarihli ve 2016/508 Esas, 2016/498 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında cinsel taciz0 suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) inci maddesinin birinci fıkrası ile ikinci fıkrasının (d) bendi ve 62 nci maddesi uyarınca 6.000 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın Temyiz Sebebi
Mağduriyeti göz önüne alınarak vermiş olduğu ifadelere istinaden dosyanın yeniden incelenmesi gerektiği, kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
1. Olay tarihinde sanığın, kullanımında olan 0538 542 (**) (**) numaralı cep telefonundan, katılanın kullandığı 0535 494 (**) (**) numaralı telefon hattını arayarak katılana hitaben “Seninle tanışmak istiyorum, arkadaş olmak istiyorum, senden çok hoşlandım” şeklinde sözler sarf etmek suretiyle üzerine atılı cinsel taciz suçunu işlediği kabul edilmiştir.

2. Sanık hakkında mahkemece 26.03.2015 tarihinde 5271 sayılı Kanun’un 231 inci maddesinin birinci fıkrasına göre hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair karar verildiği, bu kararın 24.04.2015 tarihinde kesinleştiği, ancak sanığın 5 yıllık denetim süresi içerisinde bulunan 08.05.2015 tarihinde işlemiş olduğu kasten yaralama suçundan dolayı Mersin 7. Asliye Ceza Mahkemesinin 23.03.2016 tarihli ve 2015/412 Esas, 2016/149 Karar sayılı ilamı ile mahkumiyetine karar verildiği ve bu kararın da kesinleştiği anlaşılmakla dosya ihbar üzerine ele alınmış ve sanık hakkındaki hüküm açıklanmıştır.

3. Deliller; Sanığa ait nüfus ve adli sicil kaydı, sanık savunması, katılan beyanları ile Telekomünikasyon İletişim Başkanlığından gelen yazı cevabından ibarettir.

IV. GEREKÇE
Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve ikrar içeren savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, sanığın yerinde görülmeyen temyiz sebepleri reddedilmiştir.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Mersin 18. Asliye Ceza Mahkemesinin, 30.06.2016 tarihli ve 2016/508 Esas, 2016/498 Karar sayılı kararında sanık tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanığın temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

07.03.2023 tarihinde karar verildi.