YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/17803
KARAR NO : 2023/782
KARAR TARİHİ : 21.02.2023
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI :
Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
Konya 10. Asliye Ceza Mahkemesinin, 16.06.2016 tarihli ve 2015/743 Esas, 2016/419 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında cinsel taciz suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 105 inci maddesinin birinci ve ikinci fıkraları ile 43 ve 53 üncü maddeleri uyarınca 7 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz istemi, isnat edilen suçu işlemediğine ve beraatine karar verilmesi gerektiğine ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
1. Tüm dosya kapsamına göre; sanık ile katılan …’ın iki ay kadar süreyle aynı cezaevinde birlikte kaldıkları, katılan …’ın okur yazarlığının olmaması sebebiyle mektuplarını yazan sanığın katılan …’ın ev adresi ve eşinin telefon numarasını alarak cezaevinden tahliye olduktan sonra katılan … ile tanıştığı, bir süre sonra kullandığı cep telefonu ile katılan …’ü arayarak “… ben …, eşim köye gitti, evde yalnızım gel seni istiyorum” şeklinde beyanlarla tacizde bulunduğu, sanığın 14.10.2015 günü kendi cep telefonundan katılanın cep telefonuna “Bugün çıkar mıyız”, 17.10.2015 günü “… numaranı istiyor veriyim seninle baya yaşamış”, “Sen çok temizdin hani günde 15 kişiyle çıkıyorsun diye … dedi bana ben inanmadım” 10.11.2015 gecesi saat 04.54 sıralarında ise attığı mesajda “Kocana niye söyledin beni minibüsün içinde takip etti benimle beraber ol diye, ben ne zaman yaptım, peki sen niye demedin bu adamdan 300 milyon aldım diye, telefon dökümünü istedim savcıdan çıkacak o zaman ne diyecen” şeklinde taciz içeren mesajlar attığı, sanığın ayrıca katılan …’ü takip ederek arkasından minibüse bindiği ve “Benimle beraber olursan eşin çıkana kadar ne ihtiyacın varsa görürüm” demek suretiyle zincirleme cinsel amaçlı taciz ettiği tespit edilerek sanığın cezalandırılmasına karar verilmiştir.
2. Sanığa verilen ceza ile ilgili olarak; suçun işleniş şekli, sanığın aynı suçtan sabıkasının olması, sanığın kişiliği, sanığın daha önce kasıtlı suçlardan mahkum edilmiş olması, sanığın fiilden sonraki ve yargılama sürecindeki davranışları dikkate alınarak sanık hakkında takdiren 5237 sayılı Kanun’un 50, 51 ve 62 nci maddeleri ile 5271 sayılı Kanun’un 231 inci maddesinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmek suretiyle hüküm kurulmuştur.
IV. GEREKÇE
1. Sanık hakkında kurulan hükme yönelik temyiz sebeplerinin incelenmesinde, katılanın aşamalardaki beyanı, mesaj tespit tutanağı ve tüm dosya kapsamı nazara alındığında hukuka aykırılık görülmemiştir.
2. Yargılama sürecindeki işlemlerin usul ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdani kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, sanığın yerinde görülmeyen temyiz sebepleri reddedilmiştir.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Konya 10. Asliye Ceza Mahkemesinin, 16.06.2016 tarihli ve 2015/743 Esas, 2016/419 Karar sayılı kararında sanık tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanığın temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
21.02.2023 tarihinde karar verildi.