YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/17635
KARAR NO : 2023/1903
KARAR TARİHİ : 03.04.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Reşit olmayanla cinsel ilişki
HÜKÜM : Beraat

Suça sürüklenen çocuk hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Beypazarı Asliye Ceza Mahkemesinin, 11.05.2016 tarihli ve 2015/877 Esas, 2016/373 Karar sayılı kararı ile suça sürüklenen çocuk hakkında reşit olmayanla cinsel ilişki suçundan, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 223 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (e) bendi uyarınca beraat kararı verilmiştir.

2. Dava dosyası, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca tanzim olunan, 20.11.2020 tarihli ve 14-2016/313421 sayılı, onama görüşlü Tebliğname ile Daireye tevdi olunmuştur.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Katılan Mağdure Vekilinin Temyiz İsteği
Mahkemenin dosyada yeterince inceleme yapmadan karar verdiği, dosyadaki delillerin birlikte değerlendirilmesi sonucunda suçun sanık tarafından işlendiğinin sabit olduğu, ancak mahkemece delillerin takdirinde hataya düşülerek sanık hakkında beraat kararı verildiği ve sanığın cezalandırılması gerektiğine ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
İlk Derece Mahkemesince “Tanıklardan …’nin katılanın arkadaşı olduğu tanık …’ın ise sanığın arkadaşı olduğu tanık … nin beyanında katılanın kendisi ile cinsel ilişkiye girdiğini beyan etmesi nedeni ile Savcılıktaki beyanında cinsel ilişkiye girdiklerini tahmin ettiğini beyan ettiği her iki tanığın beyanlarından diğerine üstünlük verilmesini gerektiren bir neden bulunmadığı, Katılan …’nın soyut beyanı dışında, katılanın dosya içeriğinde mevcut adli muayene raporu içeriği mevcut delil durumuna göre sanığın savunmasının aksini kanıtlayacak şekilde mahkumiyetine yeterli ,her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil elde edilemediğinden sanığın üzerine atılı reşit olmayanla cinsel ilişki suçundan delil yetersizliğinden beraatine…” şeklindeki gerekçeyle karar verilmiştir.

IV. GEREKÇE
Suça sürüklenen çocuğun yargılama konusu eylemi için, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı kanun) 104 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca belirlenecek cezanın türü ve üst haddine göre aynı Kanun’un 66 ncı maddesinin birinci fıkrasının (e) bendi ve ikinci fıkrasının ikinci cümlesi gereği 5 yıl 4 aylık olağan zamanaşımı süresinin öngörüldüğü, 5237 sayılı Kanun’un 67 nci maddesinin ikinci fıkrasının (d) bendi uyarınca zamanaşımı süresini kesen son işlem olan 11.05.2016 tarihli sorgu ile temyiz incelemesi arasında 5 yıl 4 aylık olağan zamanaşımı süresinin gerçekleşmiş olduğu belirlenmiştir.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle Beypazarı Asliye Ceza Mahkemesinin, 11.05.2016 tarihli ve 2015/877 Esas, 2016/373 Karar sayılı kararına yönelik katılan mağdure vekilinin temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesinin birinci fıkrası gereği BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322 nci maddesinin birinci fıkrasının (1) numaralı bendinin verdiği yetkiye dayanılarak sanık hakkındaki kamu davasının 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin sekizinci fıkrası gereği gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle DÜŞMESİNE,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

03.04.2023 tarihinde karar verildi.