YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/17357
KARAR NO : 2023/418
KARAR TARİHİ : 06.02.2023

İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI :

Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Çeşme 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 03.05.2016 tarihli ve 2016/197 Esas, 2016/257 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında çocuğa karşı cinsel taciz suçundan, 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (e) bendi uyarınca beraat kararı verilmiştir.

2. Dava dosyası, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca tanzim olunan 05.11.2020 tarihli ve 14 – 2016/304985 sayılı bozma görüşlü Tebliğname ile Daireye tevdi edilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Katılan mağdure vekilinin temyiz sebebi; hükmü temyiz etme iradesinden ibarettir.

III. OLAY VE OLGULAR
Çeşme’de çadırlarda yaşayan mağdurenin ifadesinde 19.02.2016 günü saat 17.30 sıralarında, sanığın kendisinin barınmakta olduğu çadırın önüne gelerek “Bu gece arkadaşımın evine gideceğiz, arkadaşımın evinde birlikte olacağız” dediğini, bunun üzerine sanığa bağırdığını beyanla şikayetçi olduğu, mağdurenin sesini duyan ağabeyi Tarık ile diğer çadırlarda yaşayan tanıkların mağdureyi tutup kavganın büyümesini engelledikleri, sanığın üzerine atılı suçu işlediği iddiası ile açılan kamu davasında yapılan yargılama sonunda;

Her ne kadar sanık hakkında çocuğa karşı cinsel taciz suçundan kamu davası açılmış ise de; mağdurenin sanığın kendisine karşı tacizde bulunduğunu iddia ettiği ancak suçlamayı sanığın inkar ettiği, mağdurenin iddiasını doğrular mahkemece delile ulaşılamadığı dikkate alındığında sanığın üzerine atılı suçu işlediğine ilişkin şüphe oluşmuş ve mahkemece şüpheden sanık yararlanır ilkesi gereğince sanığın beraatine karar verilmiştir.

Dosya kapsamında bulunan deliller;

Sanığa ait nüfus ve adli sicil kayıtları, ekonomik ve sosyal durum araştırması, sanık savunması, mağdure beyanları, tanık anlatımları, kolluk kuvvetleri tarafından tutulan araştırma tutanakları ile doktor raporlarından ibarettir.

IV. GEREKÇE
Mahkemenin gerekçesi ve tüm dosya kapsamına göre, yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı anlaşılmakla hükümlerde bu yönüyle hukuka aykırılık bulunmamış ve Tebliğnamede bozma isteyen düşünceye aynı gerekçeyle iştirak edilmemiştir.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Çeşme 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 03.05.2016 tarihli ve 2016/197 Esas, 2016/257 Karar sayılı kararında katılan mağdure vekili tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden katılan mağdure vekilinin temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,

Dava dosyasının, mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

06.02.2023 tarihinde karar verildi.