YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/17324
KARAR NO : 2023/1615
KARAR TARİHİ : 22.03.2023
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Cinsel taciz
HÜKÜM : Mahkûmiyet
Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenlerin hükümleri temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz istemlerinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteklerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Kemer 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 11.05.2016 tarihli ve 2016/94 Esas, 2016/243 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında cinsel taciz suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 105 inci maddesinin birinci fıkrasının ikinci cümlesi, aynı maddesinin ikinci fıkrasının (e) bendi ve aynı Kanun’un 43 üncü maddesinin birinci ve ikinci fıkraları uyarınca 13 ay 15 gün hapis cezası ile hak yoksunluklarına karar verildiği,
2. Dava dosyasının, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca tanzim olunan, 10.11.2020 tarihli ve 14-2016/291495 numaralı, bozma görüşlü Tebliğname ile Daireye tevdi edildiği, anlaşılmıştır.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
A. Sanık Müdafiinin Temyiz Sebebi
Keşif ile tanık dinletme taleplerinin reddedilmesine, mağdurelerin sürekli sanığın evinin önünden geçmelerinin mantık dışı olduğuna, mağdurelerin sanığın yüzünü görmedilerini beyan etmelerine, eksik araştırmayla karar verildiğine, şüpheden sanık yararlanır ilkesi gereği sanık hakkında beraat kararı verilmesi gerektiğine ve diğer hususlara ilişkindir.
B. Katılan Mağdureler Vekilinin Temyiz Sebebi
Alt sınırdan hüküm kurulmasının hukuka aykırı olduğuna, mağdurelerin psikolojilerinin etkilendiğine, sanık hakkında üst sınırdan ceza verilmesi gerektiğine ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
1.Mahkemece “Mağdurelerin suç tarihinde 17 yaşında olup, lise öğrencisi oldukları, olay tarihinde birlikte sabah saatlerinde okula gittikleri sırada sanığın ikametinin önünden geçerken sanığın çırılçıplak vaziyette yüzünü perde ile kapatarak mağdurelere cinsel organını gösterdiği, sanığın bu eylemini yaklaşık bir ay boyunca devam ettirdiği, mağdurelerin ise son olaydan sonra sanıktan şikâyetçi oldukları, sanığın ise müsnet suçu inkar edip kendi evinin penceresine geçerek kimseye böyle bir hareket yapmadığını beyan ettiği, mağdurelerin ise her ne kadar sanığın yüzünü göstermediğini beyan etseler de birden fazla kez gerçekleşen bu olayın hep aynı ikamette yapıldığını bu ikametin de sanığa ait olduğunu beyan ettikleri, sanığın da bu adreste yaşadığının sabit olduğu ayrıca bu adreste yaşayan başka yetişkin bir erkeğin yaşamadığı, bu haliyle sanığın inkarının mahkemece suçtan kurtulmaya yönelik olduğu değerlendirilip beyanları samimi bulunmadığından ve mağdurelere yönelik birden fazla kez değişik zamanlarda teşhir suretiyle çocuğa karşı cinsel taciz suçunu işlediği anlaşıldığından 5237 sayılı TCK’nın 105/1.2, 105/2-e, 43/1,2 maddeleri gereğince cezalandırılmasına, sanığın savunmaları mahkemece samimi bulunmayıp yeniden suç işlemeyeceği hususunda mahkememizde olumlu kanaat elde edilemediğinden hakkında lehine olan hükümler ile suçun işlenmesindeki özellikler ile sanığın kastının yoğunluğu da dikkate alındığında ceza indiriminin sanığın geleceği üzerinde olası olumlu etkisi olacağı düşünülmemesi nedeniyle sanık hakkında 5237 Sayılı TCK’nın 62. maddesi ve sanığın kişiliği ile suçun işlenmesindeki özellikler dikkate alındığında yeniden suç işlemeyeceği hususunda mahkememizde olumlu kanaat elde edilemediğinden şartları oluşmayan 5271 sayılı CMK nın 231/5 maddesi ile 5237 sayılı TCK nın 51. maddelerinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmiştir. …” şeklindeki gerekçe ile hüküm kurulmuştur.
2.Dosya kapsamında bulunan deliller;
Sanığa ait nüfus ve adli sicil kayıtları, ekonomik ve sosyal durum araştırması, sanığın savunması, katılan mağdureler beyanları, kolluk tutanakları sanığın yaşadığı evin dışarıdan görünümüne ait fotoğraflar dava dosyasında mevcuttur.
IV. GEREKÇE
Katılan mağdurelerin gerek birlikte sabah saatlerinde okula gittikleri sırada gerekse ayrı ayrı zamanlarda aynı güzergahtan yürüdükleri sırada sanığın ikametinin önünden geçerken sanığın çırılçıplak vaziyette yüzünü perde ile kapatarak mağdurelere cinsel organını gösterdiği ve sanığın bu eylemini yaklaşık bir ay boyunca devam ettirdiği anlaşılan olayda sanık hakkında mağdure sayısınca zincirleme şekilde teşhir suretiyle cinsel taciz suçundan hükümler kurulması gerekirken yazılı şekilde uygulama yapılması ile duruşmalara herhangi bir olumsuz özelliği yansımayan ve adli sicil kaydı bulunmayan sanık hakkında yetersiz gerekçe ile 5237 sayılı Kanun’un 51 ve 5271 sayılı Kanun’un 231 inci maddelerinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi hukuka aykırı bulunmuştur.
Bozma sebebine göre Tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmiştir.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Kemer 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 11.05.2016 tarihli ve 2016/94 Esas, 2016/243 Karar sayılı kararına yönelik sanık müdafii ile katılan mağdureler vekilinin temyiz istekleri yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
22.03.2023 tarihinde karar verildi.