YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/17212
KARAR NO : 2023/1268
KARAR TARİHİ : 08.03.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Cinsel taciz
HÜKÜM : Mahkûmiyet

Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükümleri temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
Bozüyük 1.Asliye Ceza Mahkemesinin, 10.05.2016 tarihli ve 2015/164 Esas, 2016/277 Karar sayılı kararı ile sanığın cinsel taciz suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı kanun) 105 inci maddesi birinci ve ikinci (e) uyarınca 1 yıl 3 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık Müdafiinin Temyiz İstemi;
Kararın hukuka aykırı olarak verildiğini belirtip hükmün sanık lehine bozulması gerektiğine ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
1.Mahkemece ” Katılanın olay günü saat 18:10 sıralarında dershaneden çıkıp … Sokak üzerinde yalnız başına yürüdüğü sırada sağ arka tarafından sanığın yaklaştığı ve yüzüne baka baka geçtiği, kendisinin sanıktan şüphelenerek durakladığı ve 1-2 adım geri doğru adım attığı esnada sanığın kendisine doğru döndüğü ve yüz yüze geldikleri, sanığın pantolonunun fermuarının açık olduğu ve cinsel organının dışarıda olduğu, cinsel organını katılana göstererek katılanı taciz ettiği, 22.03.2015 tarihinli canlı teşhis tutanağı ile katılanın eylemi gerçekleştiren şahsın sanık olduğunu teşhis ettiği, Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Tıp Fakültesi Psikiyatri Ana Bilim Dalı Başkanlığınca 08.06.2015 tarihinde tanzim edilen sanığın 22.03.2015 tarihli eylemi ile ilgili olarak akıl hastalığı yada zayıflığının saptanmadığı, dolayısıyla suç tarihi itibariyle cezai sorumluluğunun tam olduğunun bildirildiği, sanığın benzer eylemleri sebebiyle Mahkememizin 2011/417 Esas, 2012/116 Karar, 2015/165 Esas, 2016/278 Karar ve Bozüyük 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 2014/355 Esas, 2014/191 Karar sayılı dosyaları ile cezalandırılmasına karar verildiği anlaşılmakla sanığın eylemine uyan TCK’nın 105/1, 105/2-e, 62, 53. Maddeleri gereğince cezalandırılmasına, her ne kadar sanık hakkında 5237 Sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 58. Maddesinin uygulanması istenmiş ise de sanığın sabıkasına konu ilamlar tekerrüre esas olmadığından 5237 Sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 58. maddesinin uygulanmasına yer olmadığına, sanık hakkında daha önce kasıtlı bir suçtan dolayı mahkumiyetine karar verildiğinden, 5271 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 231/5. Maddesinin uygulanmasına kanunen yer olmadığına, sanık hakkında verilen ceza kısa süreli olmadığından 5237 Sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 50. Maddesinin uygulanmasına kanunen yer olmadığına, sanığın benzer suçları işlemekteki ısrarı, kişiliği göz önüne alındığında pişman olmadığına dair oluşan kanaate göre yeniden suç işlemeyeceği konusunda mahkememizde olumlu kanaat oluşmadığından 5237 Sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 51. Maddesinin uygulanmasına takdiren ve kanunen yer olmadığına dair yazılı şekilde karar verilmiştir. …” şeklindeki gerekçe ile hüküm kurulmuştur.

2.Dosya kapsamında bulunan deliller;
Sanığa ait nüfus ve adli sicil kayıtları, ekonomik ve sosyal durum araştırması, sanığın savunmaları, katılan mağdur beyanları, teşhis tutanağı, sanık hakkında aldırılan 08.06.2015 tarihli rapordan ibarettir.

IV.GEREKÇE
Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz sebepleri reddedilmiştir.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Bozüyük 1.Asliye Ceza Mahkemesinin, 10.05.2016 tarihli ve 2015/164 Esas, 2016/277 Karar sayılı kararında sanık müdafii tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanık müdafiinin temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 08.03.2023 tarihinde karar verildi.