YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/16952
KARAR NO : 2023/1606
KARAR TARİHİ : 22.03.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Cinsel taciz
HÜKÜM : Mahkûmiyet

Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Bursa 21. Asliye Ceza Mahkemesinin, 12.04.2016 tarihli ve 2016/8 Esas, 2016/317 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında cinsel taciz suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 105 inci maddesinin birinci fıkrasının ikinci cümlesi, ikinci fıkrasının (e) bendi, 62 nci maddesinin birinci fıkrası ve 53 üncü maddesi uyarınca 7 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına, aynı kanunun 51 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca cezasının ertelenmesine karar verilmiştir.

2. Dava dosyası, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca tanzim olunan 22.10.2020 tarihli ve 14-2016/236865 sayılı onama görüşlü Tebliğname ile Dairemize tevdi edilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık Müdafiinin Temyiz İsteği
Katılan mağdurenin soyut iddiası dışında delil olmadığına, sanığın iç çamaşırında sperm izine rastlanmadığına, korkudan idrarını kaçırdığına, eylemin kalabalık ortamda başkaları tarafından görülmemesinin mümkün olmadığına, kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna, sanığın beraatine karar verilmesi gerektiğine ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
İlk Derece Mahkemesinin Kabulü
”… sanığın suç tarihinde saat 16:40 sıralarında … otobüs durağından 3İ numaralı belediye otobüsüne bindiği, aynı otobüste bulunan yaşı küçük katılan mağdur …’in arkasına geçerek ayakta tutunmaya başladığı, bir süre sonra katılan mağdurenin arkasına bakması üzerine sanığın cinsel organını pantolunun dışarısına doğru çıkarttığını gördüğü, kısa bir süre sonra sanığın otobüsten inerek uzaklaşmaya çalıştığı sırada, mağdurenin de arkasından bağırması üzerine çevrede bulunan kişilerce sanığın yakalanarak polise teslim edildiği, alınan sanık savunması ve katılan mağdurun beyanına göre sanığın yakalandığında pantolonunda ıslaklık bulunduğu, bu şekilde sanığın üzerine atılı bulunan çocuğa karşı cinsel taciz suçunu işlediği anlaşıldığından müsnet suçtan aşağıdaki şekilde cezalandırılmasına karar vermek gerekmiştir.” şeklindedir.

IV. GEREKÇE
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ile kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanık müdafiinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine karar verilmiştir.
Yargılama sürecindeki davranışları olumlu değerlendirilerek hakkında 5237 sayılı Kanun 62 nci maddesi uygulanıp, adli sicil kaydı bulunmaması gerekçesiyle de hapis cezası ertelenen sanık hakkında, erteleme hükümlerinden önce tartışılması gereken ve hukuki sonuçları itibarıyla daha lehe olan hükmün açıklanmasının geri bırakılıp bırakılmayacağı değerlendirilirken, kabul edilen eylemden kaynaklanan maddi bir zararın bulunmadığı nazara alınmadan ve 5237 sayılı Kanun 51 inci maddesinin birinci fıkrasının (b) bendiyle ve aynı kanunun 62 nci maddesinin uygulanma gerekçesiyle de çelişki oluşturacak şekilde hükmün açıklanmasının geri bırakılmasının uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi hukuka aykırı bulunmuştur.
Açıklanan gerekçeyle tebliğnamedeki onama isteyen düşünceye iştirak edilmemiştir.

III. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle Bursa 21. Asliye Ceza Mahkemesinin, 12.04.2016 tarihli ve 2016/8 Esas, 2016/317 Karar sayılı kararına yönelik sanık müdafiinin temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

22.03.2023 tarihinde karar verildi.