YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/16915
KARAR NO : 2023/1349
KARAR TARİHİ : 13.03.2023
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Cinsel taciz
HÜKÜM : Mahkûmiyet
Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenlerin hükmü temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteklerinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteklerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKİ SÜREÇ
1. Diyarbakır Cumhuriyet Başsavcılığının 2014/9871 Esas sayılı iddianamesi ile sanığın 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 103 üncü maddesinin birinci fıkrasının birinci cümlesi uyarınca cezalandırılması istemiyle Diyarbakır Ağır Ceza Mahkemesine kamu davası açılmıştır.
2. Diyarbakır 3. Ağır Ceza Mahkemesi 26.12.2014 tarihli, 2014/399 Esas, 2014/490 Karar sayılı kararı ile sanığın eyleminin 5237 sayılı Kanun’un 105 inci maddesinde düzenlenen cinsel taciz suçunu oluşturacağından bahisle görevsizlik kararı vermiştir.
3. Diyarbakır 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 07.04.2016 tarihli ve 2015/181 Esas, 2016/195 Karar sayılı kararı ile sanığın 5237 sayılı Kanun’un 105 inci maddesinin birinci fıkrasının ikinci cümlesi, 43 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca mahkûmiyeti ile hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
4. Dava dosyası, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca tanzim olunan, 26.10.2020 tarihli bozma görüşlü Tebliğname ile Daireye tevdi edilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
A. Sanığın Temyiz Sebepleri
Özetle; mağdurun başkasına ait fotoğrafı profil resmi yapmasının araştırılmamasına, mağdurun kovuşturmada dinlenmeden karar verilmesine, beraatine, aksi halde cezasının ertelenmesi, paraya çevrilmesi taleplerine ilişkindir.
B. O Yer Cumhuriyet Savcısının Temyiz Sebepleri
Özetle; sanık hakkında mahkûmiyet kararı verilen 5237 sayılı Kanun’un 105 inci maddesinin birinci fıkrasında düzenlenen cinsel taciz suçuna ilişkin, on beş – on sekiz yaş grubundaki mağdurun soruşturma aşamasında vekille alınan beyanında şikayetçi olmadığını beyan etmesi karşısında mahkemece düşme kararı verilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi nedeniyle kararın bozulması talebine ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
Mahkemece, sanığın 2014 yılı ağustos ayı içerisinde tam olarak tespit edilemeyen zaman diliminde internet üzerinden yayın yapan Facebook adlı sosyal paylaşım sitesi üzerinden … … adını kullanarak mağdur ile iletişime geçip ”Selam buluşabilirmiyiz, ben Diyarbakır’da oturuyorum, ben … …, benle sen s*kişiriz” şeklinde mesajlar gönderdiği, mağdurun kendisi ile görüşmeyi istememesine rağmen sanığın 07.10.2014 tarihinde yine aynı ad ile mağdura mesaj göndererek buluşma teklifinde bulunduğu, mağdurun babası adına kayıtlı 0-5*** numaralı telefonu verdiği, sanığın bu numaradan mağduru arayarak yine buluşma teklifinde bulunduğu, mağdurun sanığı yakalatmak amacıyla bu teklifi kabul ettiği ve arkadaşları olan tanıklar …. ve …. ile birlikte buluşma yerine gittiği, sanığın bir taksi ile buluşma yerine gelmesi üzerine yakalandığı, bu suretle sanığın on beş – on sekiz yaş grubunda bulunan mağdura karşı karşı cinsel taciz suçunu işlediği, sanığın ikrara dönük savunması, mağdurun hazırlık aşamasında alınan ve sanığın kaçamaklı ikrarı ile örtüşen samimi anlatımları ile tüm dosya kapsamında toplanan delillerden anlaşılmakla sanığın hukuki süreç başlığı altında yer alan şekilde mahkûmiyetine karar verilmiştir.
IV. GEREKÇE
A. Sanığın Temyiz Sebepleri Yönünden
1. Sanığın, temyiz sebebi olarak ileri sürdüğü mağdurun başkasına ait fotoğrafı profil resmi yaptığının araştırılmaması hususu sosyal medya üzerinden tanıştığı mağdurun resmini hiç görmediğini beyan etmesi karşısında eksik araştırma olarak değerlendirilmemiş, mağdurun aramalara rağmen temin edilememesi nedeniyle kovuşturmada dinlenememesi, sanığın görüşme içeriklerini kabul etmesi nedeniyle olayın tek tanığının dinlenmeden karar verilmesinde 5237 sayılı Kanun’un 210 uncu maddesi hükmü de nazara alındığında, hukuka aykırılık bulunmamış, sanık hakkında tayin edilen iki yılın üzerindeki sonuç ceza miktarı nedeniyle kanuni şartları oluşmayan erteleme ve paraya çevirme seçenek yaptırımlarının uygulanma olanağının bulunmadığı görülmüştür.
2. Sanığın aynı suç işleme kararının icrası kapsamında değişik zamanlarda aynı mağdura karşı işlediği belirtilerek uygulama maddesinin 5237 sayılı Kanun’un 43 üncü maddesinin birinci fıkrası olarak gösterilmesi gereken uygulama maddesinin aynı Kanun’un 43 üncü maddesinin birinci, ikinci fıkrası olarak gösterilmesi hukuka aykırı bulunmuştur.
3. Sanığın eylemini elektronik haberleşme araçlarının sağladığı kolaylıktan faydalanmak suretiyle işlemesine rağmen hakkında 5237 sayılı Kanun’un 105 inci maddesinin ikinci fıkrasının (d) bendi uyarınca artırım yapılmaması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
B. O Yer Cumhuriyet Savcısının Temyiz Sebepleri Yönünden
Sübutu kabul edilen suçun facebook sosyal medya hesabı ile telefon aracılığıyla elektronik haberleşme aracının sağladığı kolaylıktan faydalanarak işlenmesi nedeni ile şikayete tabi olmadığı anlaşılmakla, sanıktan şikayetçi olunmamasına rağmen verilen mahkumiyet kararında hukuka aykırılık bulunmamıştır.
C. Yukarıda izah edilen nedenlerle Tebliğname’deki bozma görüşüne iştirak olunmamıştır.
V. KARAR
Gerekçenin (A-2 ve B) bölümünde açıklanan nedenlerle İlk Derece Mahkemesinin kararına yönelik o yer Cumhuriyet savcısının temyiz istemi yerinde görülmeyip sanığın temyiz istemi yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi uyarınca BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322 nci maddesi gereği hüküm fıkrasında yer alan ”TCK’nın 43/1,2″ ibaresinin çıkarılarak yerine ”TCK’nın 43/1″ ibaresinin eklenmesi suretiyle hükmün, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
Dava dosyasının, mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
13.03.2023 tarihinde karar verildi.