YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/16656
KARAR NO : 2023/2671
KARAR TARİHİ : 02.05.2023
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2015/361 E., 2016/128 K.
SUÇLAR : Hakaret, tehdit, cinsel taciz, 6136 sayılı Kanun’a muhalefet
HÜKÜM : Atılı suçlardan mahkumiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Bozma
Sanık hakkında hakaret suçundan doğrudan verilen 1.860 TL adli para cezasının miktar itibarıyla 14.04.2011 tarihinde yürürlülüğe giren 31.03.2011 tarihli ve 6217 sayılı Kanun’un 26 ncı maddesi ile 5320 sayılı Kanun’a eklenen geçici 2 nci maddesi uyarınca belirlenmiştir.
Sanık hakkında tehdit, cinsel taciz ve 6136 sayılı Kanun’a muhalefet suçlarından kurulan hükümlerin, karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükümleri temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir …mun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1.Edirne 4. Asliye Ceza Mahkemesinin, 15.03.2016 tarihli ve 2015/361 Esas, 2016/128 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında;
a) Cinsel taciz suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 105 inci maddesinin birinci fıkrası ile ikinci fıkrasının (d) bendi, 43 üncü maddesinin birinci fıkrası, 62 nci maddesinin birinci fıkrası ve 52 nci maddesinin ikinci fıkrası uyarınca neticeten 6.240 TL adlî para cezası ile cezalandırılmasına,
b) Tehdit suçundan, 5237 sayılı Kanunu’nun 106 ıncı maddesinin birinci fıkrasının birinci cümlesi, 43 üncü maddesinin birinci fıkrası, 62 nci maddesinin birinci fıkrası ve 52 nci maddesinin ikinci fıkrası uyarınca neticeten 3.740 TL adlî para cezası ile cezalandırılmasına,
c) 6136 sayılı Kanun’a muhalefet suçundan, 6136 sayılı Kanun’un 15 inci maddesinin birinci fıkrası, 5237 sayılı Kanunu’nun 62 nci maddesinin birinci fıkrası ve 52 nci maddesinin ikinci fıkrası uyarınca neticeten toplamda 3.400 TL adlî para cezası ile cezalandırılmasına,
d) Hakaret suçundan, 5237 sayılı Kanunu’nun 125 inci maddesinin ikinci fıkrası yollamasıyla 125 inci maddesinin birinci fıkrası, 43 üncü maddesinin birinci fıkrası, 62 nci maddesinin birinci fıkrası ve 52 nci maddesinin ikinci fıkrası uyarınca neticeten 1.860 TL adlî para cezası ile cezalandırılmasına kesin olmak üzere,
Karar verilmiştir.
2. Dava dosyası, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca tanzim olunan 13.10.2020 tarih ve 4-2016/218557 sayılı, bozma görüşlü Tebliğname ile Daireye tevdi edimiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz isteği; mahkeme kararının usul ve yasaya aykırı olduğuna, katılana mesaj atan ** ** nolu hattın kendisine ait olmadığına, tehdit, hakaret ve cinsel saldırı suçlarından verilen cezaların kanuni dayanaktan yoksun olduğuna, kendisinde ele geçirilen bıçağı taksicilik yaptığından bulundurduğuna ve yasak silahlardan olduğunu bilmediğine ve sair hususlara ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
Katılan … ile sanığın 2013 yılı Aralık ayında tanışıp arkadaşlık ilişkisi kurdukları, evli olan katılanın 2014 yılı haziran ayına kadar sanıkla ilişkisini devam ettirdiği, bu tarihten sonra sona erdirmek istediği, ancak sanığın tehdit ve hakaretle katılanı yeniden ilişki kurmaya zorladığı, sanığın ** ** numaralı cep telefonundan 05.05.2015 ve 06.05.2015 tarihlerinde katılanın kullandığı ** ** nolu telefona gönderdiği mesajlarda, ”…’nun da boyu uzamış görmeyeli, balkondaydı şimdi bilmem bişey anlatabiliyor muyum”, ”Bi de…’ı görelim bakalım şimdi”, ”Sen kaşındın A.ına kodumu kaltağı seni sen kaşındın”, ”Bak bakalım o kocam dediğin karı kılıklı kurtarabilecek mi seni a.ına komdumu nankör köpeği seni” şeklinde mesajlar gönderdiği, sanığın, katılan ile 2014 yılı Ocak ayından beri gönül ilişkisi olduğunu, rızası ile birçok kez cinsel ilişkiye girdiklerini, taksicilik yaptığından güvenliği için bıçak bulundurduğunu, katılanı bıçakla tehdit etmediğini, katılanın rızası ile ikametine gittiğini, 27 Mart 2015 tarihinde katılanı aradığında eşinin açtığını, bu aramadan sonra bir hafta daha görüştüklerini, sonra telefonlarını açmamaya başladığını, kendisi ile görüşmek istediğini, mahkemede ise mesaj gönderen 0541 948 ** ** nolu hattın kendisine ait olmadığını beyan ettiği, sanığın üzerinde yapılan aramada ele geçirilen adli emanette bulunan bıçağın 6136 sayılı Kanun’un 4 üncü maddesinde belirtilen yasak nitelikteki silahlardan olduğunun tespit edildiği gerekçeyle atılı suçlardan mahkumiyet hükümleri kurulmuştur.
IV. GEREKÇE
A. Hakaret Suçu Yönünden
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 21.06.2005 gün ve 61/82 sayılı Kararında vurgulandığı üzere, hükmün temyiz edilebilir olup olmadığını belirleme bakımından hüküm tarihindeki kanuni düzenlemenin dikkate alınması gerektiği, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun’un 26 ncı maddesiyle 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 2 nci madde ile hapis cezasından çevrilenler hariç sonuç olarak hükmedilen 3.000 TL’ye kadar (3.000 TL dahil) para cezaları kesin nitelikte olup, sanık hakkında hakaret suçundan doğrudan verilen 1.860 TL adli para cezasının miktar itibarıyla 1412 sayılı Kanun’un 305 inci maddesinin birinci fıkrası gereğince kesin olmasından dolayı temyizi mümkün bulunmadığından, anılan hükme yönelik sanığın temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8 inci maddesinin birinci fıkrası gözetilerek 1412 Kanun’Un 317 nci maddesi uyarınca reddine karar verilmesi gerektiği belirlenmiştir.
B. Cinsel Taciz Suçu Yönünden
Sanık her ne kadar kovuşturma aşamasında katılana mesaj gönderen numaranın kendisine ait olmadığını beyan etmiş ise de soruşturma aşamasındaki savunmasında kendisine gösterilen mesaj dökümlerindeki telefon mesajlarını kendisinin gönderdiğini ifade ettiği, ancak ”…’nun da boyu uzamış görmeyeli, balkondaydı şimdi bilmem bişey anlatabiliyor muyum”, ”Bi de…’ı görelim bakalım şimdi”, ”Sen kaşındın A.ına kodumu kaltağı seni sen kaşındın”, ”Bak bakalım o kocam dediğin karı kılıklı kurtarabilecek mi seni a.ına komdumu nankör köpeği seni” şeklindeki mesajlarda sanığın cinsel tatmin kastıyla hareket ettiğine dair her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil bulunmadığı gibi dosya kapsamı itibariyle cinsel taciz suçunu oluşturacak başkaca eylemi de bulunmadığı anlaşıldığından, unsurları oluşmayan cinsel taciz suçundan sanığın beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi hukuka aykırı bulunmuştur.
C. Tehdit ve 6136 Sayılı Kanun’a Muhalefet Suçları Yönünden
Sanık tarafından katılana mesaj gönderen mesajların hakaret ve tehdit kastı taşıdığı, sanığın üzerinde yapılan aramada ele geçirilen adli emanette bulunan bıçağın 6136 sayılı Kanun’un 4 üncü maddesinde belirtilen yasak nitelikteki silahlardan olduğunun tespit edildiği, bu nedenle sanığın üzerine atılı suçları işleri anlaşılmış ise de sanığın işlediği kabul edilen tehdit ve 6136 sayılı Kanun’a muhalefet suçlarının ise üst sınırının iki yıl veya daha az süreli hapis cezasını gerektirmesi ve Mahkemece mahkumiyet hükmü kurulmasının ardından 17.10.2019 tarihinde yürürlüğe giren 7188 sayılı Kanun’la yeniden düzenlenen 5271 sayılı Kanun’un 251 inci maddesindeki basit yargılama usulüne dair kanuni düzenlemeden sonra 7188 sayılı Kanunun geçici 5 inci maddesinin birinci fıkrasının (c) bendine yönelik olarak 19.08.2020 günlü, 31218 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 25.06.2020 tarih ve 2020/16 Esas-2020/33 Karar sayılı kararı ile 5271 sayılı Kanun’a 7188 sayılı Kanun’un 31 inci maddesiyle eklenen geçici 5 inci maddesinin (d) bendinde yer alan “Kovuşturma evresine geçilmiş” ibaresinin, aynı bentte yer alan “Basit yargılama usulü” yönünden Anayasa’ya aykırı bulunarak iptal edilmesi karşısında, anılan karara istinaden sanığın hukuki …munun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunduğu anlaşılmıştır.
V. KARAR
A. Hakaret Suçu Yönünden Yönünden
Gerekçenin (A) bölümünün açıklanan nedenle sanığın temyiz isteminin, 1412 sayılı Kanun’un 317 nci maddesi uyarınca, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle REDDİNE,
B. Cinsel Taciz, Tehdit ve 6136 Sayılı Kanuna Muhalefet Suçları Yönünden
Gerekçenin (B) ve (C) bölümünde açıklanan nedenlerle Edirne 4. Asliye Ceza Mahkemesinin, 15.03.2016 tarihli ve 2015/361 Esas, 2016/128 Karar sayılı kararına yönelik sanığın temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükümlerin 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği, Tebliğname’ye kısmen değişik gerekçeyle uygun olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
02.05.2023 tarihinde karar verildi.