YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/16505
KARAR NO : 2023/2037
KARAR TARİHİ : 05.04.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Cinsel taciz, kasten yaralama, tehdit, hakaret
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Sanık hakkında kasten yaralama, tehdit ve hakaret suçlarından hükmolunan netice cezaların türü ve miktarları gözetildiğinde 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 31.03.2011 tarihli ve 6217 sayılı Kanun’un 26 ncı maddesi ile 5320 sayılı Kanun’a eklenen geçici 2 nci maddesi uyarınca hükümlerin kesin nitelikte bulunduğu anlaşılmıştır.
Sanık hakkında cinsel taciz suçundan kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenlerin hükmü temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz istemlerinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz istemlerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Sanık hakkında Ankara Cumhuriyet Başsavcılığının 2014/38661 Esas sayılı iddianamesi ile cinsel taciz, kasten yaralama, tehdit ve hakaret suçlarından Ankara 24. Asliye Ceza Mahekemesine kamu davası açılmıştır.

2. Ankara 24. Asliye Ceza Mahkemesinin, 27.04.2016 tarihli ve 2014/1369 Esas, 2016/829 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında cinsel taciz suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 105 inci maddesinin birinci fıkrası ve 53 üncü maddesinin birinci, ikinci, üçüncü fıkraları uyarınca 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, sanık hakkında kasten yaralama suçundan aynı Kanun’un 86 ncı maddesinin ikinci fıkrası ve 52 nci maddesinin ikinci ve dördüncü fıkraları uyarınca 2400 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına, sanık hakkında hakaret suçundan aynı Kanun’un 125 inci maddesinin birinci ve dördüncü fıkraları ile 52 nci maddesinin ikinci ve dördüncü fıkraları uyarınca 2100 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına, sanık hakkında tehdit suçundan aynı Kanun’un 106 ncı maddesinin birinci fıkrasının ikinci cümlesi ve 52 nci maddesinin ikinci ve dördüncü fıkraları uyarınca 600 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın Temyiz Sebebi
Özetle; Üzerine atılı suçları işlemediği ve temyiz etmek istediğine ilişkindir.

Katılan Mağdur Vekilinin Temyiz İstemi
Dosyayı temyiz etmek istediğine ve süre tutum talebine ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
İlk Derece Mahkemesinin Kabulü
Sanığın evvelce de şikayetçiye arkadaşlık teklifinde bulunduğu gibi olay günü de bu şekilde teklifte bulunduğunda şikayetçinin reddetmesi üzerine saçından çekip tekme ve yumrukla vurarak hafif şekilde yaraladığı, ana avrat küfrettiği, şikayetçinin olay yerinden kaçması sırasında bu defa bıçak çekip kovalayarak tehdit ettiği ayrıca kendisi ile olmasını isteyen teklifler sonucu cinsel tacizde bulunduğundan bahisle hakaret, yaralama, cinsel taciz, silahla tehdit suçlarından kamu davası açılmıştır.
Sanık savunmasında, suçlamaları kabul etmemiş, sadece ona küfür ettiğini ve onun da küfür ettiği için tokat attığını açıklamış buna karşılık şikayetçi … alınan ifadesinde olayı yukarıdaki şekilde anlatarak sanıktan şikayetçi olduğunu olay sırasında yanında arkadaşı … …’un bulunduğunu sanığın kendisine devamlı birlikte olma, benim olacaksın şeklinde cinsel tacizde bulunduğunu olay günü küfür ettiğini, vurduğunu ve bıçakla kovaladığını belirterek davaya da katılma isteğinde bulunmuştur, bu ifadesi yaşı nedeniyle pedagog ve avukat huzurunda alınmıştır.

Tanık olarak dinlenen … … ise beyanında; … ile işe giderken sanığın yanlarına yaklaştığını ve …’e “benimle olacaksın, seni sinkaf edeceğim” şeklinde sözler söylediğini, önce …’ün tepki vermediğini dolmuşa binecekleri sırada kolundan tutarak onu çektiğini ve sinkaflı küfürler ile tokat attığını gördüğünü kendisinin sanıktan onu kurtardığını ve yolun karşısına geçip minibüse bindiklerini ancak sanığın da arkadan gelerek indiklerinde …’e yönelik elinde bir bıçakla geldiğini görerek koşarak karakola gittiklerini belirttiği görülmüştür.

Dosya içinde katılan mağdurenin hafif şekilde yaralandığına dair doktor raporunun mevcut olduğu görülmüş, bu rapor, mağdurenin anlatımlarını doğrulayan tanık beyanı ve tüm dosya kapsamından sanığın yüklenen suçları işlediği sabit görülerek cezalandırılması yoluna gidilmiştir.
Cinsel taciz eyleminde özellikle tanık anlatımı ile olayın öncesine ilişkin bilgi bulunmadığından ve bir kez gerçekleştiğine ilişkin beyan nedeniyle 5237 sayılı Kanun’un 43 üncü maddesi tatbik edilmemiştir.
Sanığın sadece …’e yönelik bıçak göstermesi bunun dışında sözle herhangi bir tehdit eylemi bulunmadığı nedeniyle bu eylemi Yargıtay’ın da görüşleri doğrultusunda sair tehdit olarak kabul edilmiş ve bu suçtan 5237 sayılı Kanun’un 106 ncı maddesinin birinci fıkrasının ikinci cümlesi uyarınca cezalandırıldığı anlaşılmıştır.

IV. GEREKÇE
A. Kasten Yaralama, Hakaret ve Tehdit Suçları Yönünden
Sanık hakkında hükmolunan netice cezaların türü ve miktarları gözetildiğinde 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 31.03.2011 tarihli ve 6217 sayılı Kanun’un 26 ncı maddesi ile 5320 sayılı Kanun’a eklenen geçici 2 nci maddesi uyarınca hükümlerin kesin nitelikte bulunduğu anlaşılmakla reddine karar vermek gerekmiştir.

B. Cinsel Taciz Suçu Yönünden
Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından hükümde hukuka aykırılık görülmemiştir.

V. KARAR
A. Kasten Yaralama, Hakaret ve Tehdit Suçları Yönünden
Gerekçenin (A) bölümünde açıklanan nedenle sanık ve katılan mağdure vekilinin temyiz istemlerinin, karar tarihi itibarıyla 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesinin birinci fıkrası ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı Kanun’un 317 nci maddesi gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle REDDİNE,

B. Cinsel Taciz Suçu Yönünden
Gerekçenin (B) bölümünde açıklanan nedenle Ankara 24. Asliye Ceza Mahkemesinin, 27.04.2016 tarihli ve 2014/1369 Esas, 2016/829 Karar sayılı kararında sanık ve katılan mağdure vekili tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanık ve katılan mağdure vekilinin temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

05.04.2023 tarihinde karar verildi.