YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/16157
KARAR NO : 2023/1409
KARAR TARİHİ : 14.03.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Cinsel taciz
HÜKÜM : Beraat

Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I.HUKUKÎ SÜREÇ
İstanbul 42. Asliye Ceza Mahkemesinin, 12.04.2016 tarihli ve 2015/332 Esas, 2016/177 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında cinsel taciz suçundan, 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (e) bendi uyarınca beraat kararı verilmiştir.

II.TEMYİZ SEBEPLERİ
Katılan Mağdure Vekilinin Temyiz İstemi
Delil yetersizliğinden bahisle sanığın beraatine karar verilmesinin müvekkilin mağduriyetini arttırdığına ve eksik inceleme sonucu karar verildiğine ilişkindir.

III.OLAY VE OLGULAR
Sanık hakkında “sanığın adına kayıtlı olan cep telefonundan mağdure …’a ait cep telefonuna pornografik videolar, çıplak insan görüntüleri gönderdiği, cinsel içerikli mesajlar attığı, cinsel taciz suçunu işlediği” iddiasıyla kamu davası açılmış, yapılan yargılama sonucunda da mahkemece “sanığın aşamalarda değişmeyen savunmasında atılı suçu işlemediğini, suça konu olan telefon hattını 2010 yılında kapatılması için dilekçe verdiğini, hattının kapatılmayarak kullanıldığını, hiç kimseyi taciz etmediğini, suçsuz olduğunu savunması, sanığın bu savunmasının aksini gösterir, şüpheden uzak, mahkumiyeti için yeterli, kesin ve inandırıcı deliller de elde edilememiş olması” şeklindeki gerekçe ile beraat kararı verilmiştir.

IV.GEREKÇE
Sanık hakkında kurulan hükümde, yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı anlaşılmakla hükümde bu yönüyle hukuka aykırılık bulunmamış ve katılan mağdure vekilinin temyiz sebepleri yerinde görülmediğinden reddine karar verilmesi gerektiği anlaşılmıştır.

V.KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle İstanbul 42. Asliye Ceza Mahkemesinin, 12.04.2016 tarihli ve 2015/332 Esas, 2016/177 Karar sayılı kararında katılan mağdure vekili tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden katılan mağdure vekilinin temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

14.03.2023. tarihinde karar verildi.