YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/16117
KARAR NO : 2023/339
KARAR TARİHİ : 25.01.2023
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI :
Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Isparta Cumhuriyet Başsavcılığınca tanzim olunan 2015/4358 Esas sayılı iddianame ile sanık hakkında cinsel taciz suçundan dava açılmıştır.
2. Isparta 3. Asliye Ceza Mahkemesinin, 15.02.2016 tarihli ve 2015/766 Esas, 2016/180 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında kişilerin huzur ve sükununu bozma suçundan, 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (c) bendi uyarınca beraat kararı verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Katılan vekilinin temyiz nedenleri;
Sanığın mağdurenin uyarılarına aldırış etmeden tekrar mağdureyi rahatsız edici tutum içerisine girerek, taciz boyutunda eylemini devam ettirmesi, suçun sübutunu ve sanığın kastının varlığının delili olup, sanığın, mağdureye karşı işlemiş olduğu kişilerin huzur ve sükununu bozma suçundan ceza verilmesi uygun ve elzem olacağına ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
21.07.2015 tarihinde sanığın mağdureye kimliğini bildirmeden ” Beni aramışsınız”, “Bir yanlışlık var sanırım”, “Kontörün çok kıymetli sanırım insan bi mesaj atar” şeklinde mesajlar attığı, yine sanığın 23.07.2015 tarihinde kendisini tanıttığı ve devamındaki mesajlarının mağdure ile evlenme niyetini içerdiği, mağdurenin sanığa mesaj atmaması yönündeki uyarısı sonrası sanığın mağdureye mesaj atmayacağını söylediği; ancak bu sefer mağdurenin sanığa mesaj atarak numarasını kimden aldığını sorduğu, sanığın da kimden aldığını söyleyemeyeceğini söylediği, mağdurenin sanığa numarasını … vereceğini söylemesi üzerine de sanığın ver ama mesajları da okut … iyi akşamlar dediği, olay ve olguların bu şekilde gerçekleştiği anlaşılmıştır.
IV. GEREKÇE
1. Sanık hakkında kurulan hükme yönelik temyiz sebeplerinin incelenmesinde, mağdurenin sanığa mesaj atmaması yönündeki uyarısından sonra mağdurenin, sanığa numarasını kimden aldığına yönelik mesajına kadar sanığın herhangi bir mesajının bulunmadığına ilişkin mesaj tespit tutanağı, sanığın mağdure ile evlenme niyetiyle mesaj attığına ilişkin aşamalardaki beyanları dikkate alındığında İlk Derece Mahkemesinin kararında hukuka aykırılık görülmemiştir.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Isparta 3. Asliye Ceza Mahkemesinin, 15.02.2016 tarihli ve 2015/766 Esas, 2016/180 Karar sayılı kararında katılan vekili tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden katılan vekilinin temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
25.01.2023 tarihinde karar verildi.