Yargıtay Kararı 9. Ceza Dairesi 2021/15899 E. 2023/1097 K. 06.03.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/15899
KARAR NO : 2023/1097
KARAR TARİHİ : 06.03.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Cinsel taciz
HÜKÜM : Mahkumiyet

Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. İstanbul Anadolu 58. Asliye Ceza Mahkemesinin, 29.03.2016 tarihli ve 2015/83 Esas, 2016/194 Karar sayılı kararı ile sanığın cinsel taciz suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 105 inci maddesinin birinci fıkrası ve 62 nci maddesi gereğince 2 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına ve 53 üncü maddesi uyarınca hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
2. Dava dosyası, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca tanzim olunan, 03.10.2020 tarihli ve 14-2016/245367 sayılı, onama görüşlü Tebliğname ile Daireye tevdi olunmuştur.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz isteği; olay günü yanlışlıkla kadınlar tuvaletine girdiğini bir kadının telefon konuşması ile anladığını, hemen çıkamadığını, çıktığı sırada da bir kadının bağırdığını bu nedenle beraatine karar verilmesi gerektiğine ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
Kartal Eğitim ve Araştırma Hastanesinin kadınlar tuvaletine sanığın girdiği, alttaki boşluktan yan kabindeki katılanı ve katılandan sonra bu kabine giren tanık ….’ye eğilip boşluktan bakmak suretiyle cinsel taciz suçunu işlediği, sanığın kabine gizlenip yan taraftaki tuvalete giren bayanları alttaki boşluktan izlediğini tanık H.B’nin net bir şekilde gördüğü, tanığın çığlık atması ile yakalandığı, her ne kadar sanık bu tuvalete erkekler tuvaleti zannıyla girdiğini, bayan sesi duyunca yanlış girdiğini anladığını belirtmiş ise de, tuvaletleri karıştıran bir kişinin tuvaletin altındaki boşluktan yan taraftaki kabini gözetlemesinin mantıklı bir açıklamasının olmadığı, bu haliyle üzerine atılı suçu işlediği vicdani kanaatine varılmış, sanığın kişisel ve sosyal durumu, Küçükçekmece 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 2010/726 Esas, 2010/1894 Karar sayılı 08.02.2011 kesinleşme tarihli dosyasında da aynı nevi suçtan yargılama yapılıp ceza almış oluşu, bu sabıkasının tekerrüre esas olması dikkate alınarak hüküm kurulmuştur.

IV. GEREKÇE
1. Mahkemece kabul edilen olayda; sanığın cinsel taciz içerikli herhangi bir söz veya eylemi bulunmayıp mevcut hali ile eyleminin 5237 sayılı Kanun’un 134 üncü maddesinin birinci fıkrasında düzenlenen özel hayatın gizliliğini ihlal suçunu oluşturduğundan sanığın bu suçtan cezalandırılması gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulması hukuka aykırı bulunmuştur.
2. Yukarı bentte açıklanan nedenle Tebliğnamedeki onama isteyen düşünceye iştirak edilmemiştir.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle İstanbul Anadolu 58. Asliye Ceza Mahkemesinin, 29.03.2016 tarihli ve 2015/83 Esas, 2016/194 Karar sayılı kararına yönelik sanığın temyiz isteği yerinde görüldüğünden, kazanılmış hakkı saklı kalmak kaydıyla 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi ile 326 ncı maddesinin son fıkrası gereği, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 06.03.2023 tarihinde karar verildi.