YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/15841
KARAR NO : 2023/1559
KARAR TARİHİ : 21.03.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Cinsel taciz
HÜKÜM : Mahkûmiyet

Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKİ SÜREÇ
1. Osmaniye 4. Asliye Ceza Mahkemesinin, 29.03.2016 tarihli ve 2016/44 Esas, 2016/191 Karar sayılı kararı ile sanığın çocuğa karşı cinsel taciz suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 105 inci maddesinin birinci fıkrası, 50 nci maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi ve 52 nci maddesinin ikinci fıkrası uyarınca 3600 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.

2. Dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen 29.08.2020 tarihli 14-2016/172536 sayılı, onama görüşlü Tebliğname ile Daireye tevdi edilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın Temyiz İstemi
Usul ve kanunlara aykırı olan hükmün bozulmasına ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
Sanığın kullanımında olan telefon numarasından mağdurenin kullanımında olan telefon numarasını arayarak “Sen …’le birlikte mi oldun, bunu kimseye söyleme ben de senden hoşlanıyorum, gel seni motorumla gezdireyim, birlikte içeriz, sen istemezsen bir şey yapmayız istersen benimle de yatarsın” kelimelerini sarfettiği, katılan annenin telefon konuşmalarını duyması üzerine şikayetçi olarak intikali gerçekleştirdiği şeklinde kabul edilen olayda, dosya kapsamında bulunan deliller;
Mağdurenin aşamalarda alınan beyanları,
Sanığın aşamalarda alınan savunmaları,
Katılanın aşamalardaki ifadelerinden,
ibaretttir.

IV. GEREKÇE
1. Olayın intikal şekli, mağdure ile katılanın beyanları, sanık savunması ve tüm dosya kapsamına göre sanığın eyleminin 5237 sayılı Kanun’un 105 inci maddesinin birinci fıkrası ile ikinci fıkrasının (d) bendinde yer verilen cinsel taciz suçunun nitelikli halini oluşturup bu suçun soruşturulması ile kovuşturulmasının şikayete tabi olduğu ve mağdurenin sanıktan şikayetçi olmadığının anlaşılması karşısında, sanık hakkında şikayetten vazgeçme nedeniyle düşme kararı verilmesi gerekirken mahkûmiyetine karar verilmesi, hukuka aykırı bulunmuştur.

2. Gerekçeli karar başlığında suç tarihinin 10.12.2015 yerine 08.06.2015 olarak gösterilmesi hukuka aykırı bulunmuştur.

3. Bozma gerekçesine istinaden Tebliğname’de onama isteyen görüşe iştirak edilmemiştir.

V. KARAR
Gerekçede açıklanan nedenlerle Osmaniye 4. Asliye Ceza Mahkemesinin, 29.03.2016 tarihli ve 2016/44 Esas, 2016/191 Karar sayılı kararına yönelik sanığın temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesinin birinci fıkrası gereği, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

21.03.2023 tarihinde karar verildi.