YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/15820
KARAR NO : 2023/1862
KARAR TARİHİ : 30.03.2023

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi –
SUÇ : Reşit olmayanla cinsel ilişki
HÜKÜM : Mahkûmiyet

Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenlerin hükmü temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteklerinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteklerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Sanık hakkında çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 103 üncü maddesinin birinci fıkrasının (b) bendi, ikinci ve dördüncü fıkraları, 43 ve 63 üncü maddelerinin birinci fıkraları ile 53 ve 54 üncü maddeleri uyarınca cezalandırılması talebiyle açılan kamu davasında; Konya 3. Ağır Ceza Mahkemesinin, 21.04.2016 tarihli ve 2016/147 Esas, 2016/190 Karar sayılı ilamı ile sanık hakkında reşit olmayanla cinsel ilişki suçundan 5237 sayılı Kanun’un 104 üncü maddesinin birinci fıkrası ile 43, 62, 53 ve 63 üncü maddeleri uyarınca 3 yıl 1 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.

2. Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 17.09.2020 tarihli ve 14-2016/210796 sayılı onama görüşlü Tebliğnamesiyle dosya Dairemize gönderilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
A. Sanığın Temyiz İsteği
Sübuta ve 5237 sayılı Kanun’un 30 uncu maddesinde yer alan hata hükümlerinin uygulanmasına ilişkindir.

B. Katılan Bakanlık Vekilinin Temyiz İstemi
Müddeti muhafaza dilekçesinden ibarrettir. Gerekçeli kararın usulüne uygun tebliğine rağmen gerekçeli temyiz dilekçesi ibraz edilmemiştir.

III. OLAY VE OLGULAR:
Sanık hakkında çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan cezalandırılması istemiyle açılan kamu davasında; mağdureyle duygusal yakınlık içinde bulunan sanığın, mağdurla rızaen birden fazla cinsel ilişkiye girdiği, alınan adli tıp raporu içeriğinden anlaşılacağı üzere bu ilişkiler neticesinde mağdurenin bekaretini kaybettiği, mağdurenin olaydan sonra kanuni şikayet süresi içerisinde sanıktan şikayetçi olduğu, suç tarihi itibariyle mağdurun on beş – on sekiz yaş grubunda bulunduğu, bu şekilde sanığın reşit olmayan mağdure ile rızası doğrultusunda cinsel ilişkiye girmek suretiyle atılı suçu işlediği kabul edilerek mahkumiyet kararı verilmiştir.

IV. GEREKÇE
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ile kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Sanığın, aşamalarda mağdureyi on sekiz yaşında bildiğine yönelik savunması, mağdureye ait fotoğraflar ve tüm dosya içeriği nazara alındığında, mağdurenin resmî kurumda doğup doğmadığı araştırılıp, doğmadığının anlaşılması halinde yaş tespitine esas olacak kemik grafilerinin çektirilmesinin ardından içinde radyoloji uzmanının da bulunduğu sağlık kurulundan rapor alınıp, gerektiğinde Adli Tıp Kurumundan da görüş alınarak suç tarihindeki gerçek yaşının bilimsel olarak saptanması ve on sekiz yaşını bitirmediğinin tespiti halinde veya resmî kurumda doğduğunun belirlenmesi durumunda olayda 5237 sayılı Kanun’un 30 uncu maddesinde düzenlenen hata hükümlerinin uygulanma koşullarının bulunup bulunmadığı tartışıldıktan sonra sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri gerekirken eksik araştırma ile yazılı şekilde hükümler kurulması suretiyle 5271 sayılı Kanun’un 230 uncu maddesine muhalefet edilmesi, hukuka aykırı bulunmuştur.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Konya 3. Ağır Ceza Mahkemesinin, 21.04.2016 tarihli ve 2016/147 Esas, 2016/190 Karar sayılı kararına yönelik sanık müdafiinin ve katılan Bakanlık vekilinin temyiz istekleri yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

30.03.2023 tarihinde karar verildi.

Hükme iştirak eden üye …’un karar yazımından önce 28.07.2023 tarihinde vefat etmesi nedeniyle imza eksikliğinin giderilemediğine dair 5271 sayılı CMK’nın 232/5. maddesine istinaden düşülen iş bu şerhin altı imzalanmıştır.